Page 381 - Webbook_ned_01

Het motto van die samenleving ben ik niet , maar wij , en we moeten me
nsen helpen mensen te leren kennen door hen te laten weten dat ik een

van de leden ben ... . onlangs ,,,
Kijkend naar de ' onvoorwaardelijke misdaad ' is het een egoïstische sa

menleving die deze misdaad heeft gecreëerd .
Dus in de samenleving moet ik gerespecteerd worden , maar ik moet ook
anderen respecteren .
We moeten mensen dus leren elkaar te respecteren en gerespecteerd te

worden .
is precies de poging om sociale leiders en positieve professoren te

creëren via de discipline Jeonggyeong, het confucianisme en het confuci
anisme .

Volgende ' Culturele Leider '
Cultuur: Hoe kunnen we zeggen wat het leven gelukkig maakt ?
Geluk bestond oorspronkelijk niet .

Als ik voel dat ik gelukkig ben, zal ik gelukkig zijn .
Iemand die denkt dat hij geen geld heeft, ook al heeft hij 10 miljoen gew
onnen, is een arm mens , en iemand die gelukkig is, ook al heeft hij maar

100.000 gewonnen, is een gelukkig mens .

In ons oude gezegde bestaat er zoiets als ‘cheonseokkun’ .
999 zetels heeft, klaagt dat hij niet één zetel heeft .
Dit bevredigende leven waarin ik denk dat ik vandaag een heerlijke maal
tijd kan hebben omdat ik deze rijst heb, ook al heb ik maar één steen, is

geen schaaleconomie, maar een economie van gevoelens .
Ik word gelukkig afhankelijk van wat ik voel , en ik word ongelukkig afha

nkelijk van waar ik kijk .
Waar komen geluk en ongeluk vandaan ? Het zou de cultuur zijn waar ik
van geniet , de cultuur gebaseerd op wat ik denk .
Mensen die weten hoe ze van cultuur moeten genieten, zijn gelukkige m

ensen .
Mensen die niet goed van cultuur kunnen genieten, zijn ongelukkige men

sen .

Dus zelfs als je dezelfde koffie drinkt, is er geluk en ongeluk .

Bijvoorbeeld ,
die 20.000 gewonnen koffie drinkt maar niet weet wat vreugde is, is het
geen geluk .

een mixkoffie van 200 won en zich daar gelukkig bij voelt, is een gelukki
QR
g mens .

381