Page 60 - Webbook_pol_01

los ojca

Mniej więcej w tym czasie stan zdrowia mojego ojca stopniowo się pogarszał .

Zanim się obejrzeliśmy, sytuacja była krytyczna .

Trudno było się poruszać , a jego stan był najgorszy, miał silny kaszel i wysoką gor
ączkę. Pewnego dnia do szkoły, w której uczyłem, zadzwonił telefon, że mój ojciec j

est w stanie krytycznym .

Pobiegłem do domu .
Natychmiast wziąłem taksówkę z ojcem .

Wciąż doskonale pamiętam uczucie smutku, gdy w taksówce do szpitala Andong Seongs

u widziałem mojego ojca cierpiącego na duszność .

Pomyślałem wtedy: „Ojcze, proszę, wróć szybko ”. Nawet po tylu latach nadal jest mi

przykro z powodu tego, co powiedziałem .

Jeśli tak bardzo wycierpiałeś, po prostu odejdź w spokoju . To była smutna myśl, ale.

Żałuję, że miałem to uczucie nawet przez chwilę, nawet po długim czasie .

' Hehehe...Hehehehe...Ojcze, przepraszam.'

Mój ojciec został przewieziony na oddział intensywnej terapii i wkrótce odzyskał st

abilność .

Ale lekarz powiedział: „Nie wytrzymasz dłużej niż jeden dzień ”. To było tak .
Moja mama trzymała mnie blisko ojca ,

Wreszcie, gdy zabrakło mi tchu, mama delikatnie mnie popchnęła, abym mogła chw

ycić ojca za rękę .
Było mi szkoda brata, ale ponieważ mój ojciec za życianajbardziej się o mnie troszczył,

Chyba moja matka chciała, żebym otrzymywał alimenty bezpośrednio od ojca .

Mój ojciec miał trudności z udzieleniem mi kilku rad .

„ Ludzie muszą się uczyć, nie wiedząc . Och, Seok-ah , jesteś inteligentny , więc jeśli tylk

o trochę popracujesz, w mgnieniu oka osiągniesz dobre wyniki . Trzeba się uczyć . Trze
QR
ba się uczyć ... ”

60