Page 67 - Webbook_pol_01
P. 67
Dla oświecenia...
„Spędziłemdużoczasupróbującznaleźćoświecenie”.
Pierwszy nawyk: chodzenie na oddział
intensywnej terapii. Pierwszy nawyk to
mieć motywację do życia Kiedy nie masz
nic lub serce ściska się ,
Większość ludzi trafia na oddziały intensy-
wnej terapii w szpitalach .
Po wielu godzinach siedzenia przed oddziałem intensywnej terapii, dopóki czegoś nie p
oczujesz, musisz chodzić tam i z powrotem po korytarzach.
Spotyka wielu pacjentów. Kiedy patrzę na ich trudne życie, nagle czuję wdzięczność za ż
ycie. Żyję swoim życiem zapominając jak to się robi ! Myślę, że tak .
Patrząc na tych słabych ludzi zmagających się z chwilowym bólem i rozpaczą …
Coraz bardziej czuję, że jestem zdrowa i mam silne przywiązanie do życia .
Odwiedziłem więc szpitalny oddział intensywnej terapii, mając nadzieję, że uda mi się
znaleźć przełom w moim często niekompetentnym ja .
Drugim zwyczajem jest chodzenie na cmentarz narodowy .
Moim drugim nawykiem jest chodzenie na cmentarz narodowy.
To będzie . Jak ludzie żyją, jest ich wielu
Nieporozumienia i smutne rzeczy muszą
się wydarzyć. Kiedy pojawia się taki
problem lub czuję, że jest trudny do
rozwiązania , zwykle udaję się na Cmentarz
Narodowy Dongjak-dong.
Odwiedź groby porucznika Choi Bong-seopa i kapitana Jeong Ki-seona w .
butelką soju , kalmarami , orzeszkami ziemnymi i dwoma bukietami kwiatów, dowódcy
plutonów zawsze mnie słuchają .
Chociaż może być konieczna rozmowa z żywą osobą ,
Rozmowy z tymi, którzy już odeszli, niosą ze sobą wiele pociechy .
Czy to nie dlatego, że żyję, tak cierpię ?
QR
67
