Page 71 - ESSAY THAI 02
P. 71
หัวหน้ำศำสตรำจำรย์ใน ภำควิชำสันทนำกำร
็
กำรที่มนุษย์เพลิดเพลินและใช้เวลำว่ำงในชีวิตเปนสิ่งส ำคัญมำก
ฉันพบว่ำมัน ไม่
ี่
ี
และในเมื่อทุกคนมีพรสวรรค์ มันจะดีกว่ำไหมที่หลำยๆ คนจะเพลิดเพลินไปกับพรสวรรค์เหล่ำน้ด้วยกัน ? มันเกยวกับ กำร คิด กำร
ไตร่ตรอง และ กำรด ำเนนกำร
ิ
ที่ให้ก ำเนดมำสเตอร์ คลับ
ิ
ี
ถ้ำฉันไม่เข้ำร่วมกฬำหรือกจกรรม กลุม
ิ
่
็
หำกคุณไม่ได้ท ำงำนเปนหัวหน้ำศำสตรำจำรย์ ในภำควิชำสันทนำกำร
ที่ จะสร้ำงมำสเตอร์คลับ
ในท้ำยที่สุด ฉันลงเอยด้วยกำรสอนนักเรียนในขณะที่ท ำงำนเปนหัวหน้ำศำสตรำจำรย์ใน
็
ิ
ตระหนัก ถึงควำมส ำคัญของกจกรรมสันทนำกำรของมนุษย์
ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจแจ้งให้ผู้คนทรำบเกี่ยวกับกิจกรรมยำมว่ำงของชำวเกำหลีและเริ่มกำร ประชุม
องค์กรนั้น คือ Korea Master Club
ทกๆ วนในวยเยาว์ของฉน ฉนสรางรายได้และกอตั้งองค์กรข้นมา
ั
่
้
ั
ุ
ั
ั
ึ
ื
ไป เพ่อสนบสนนการจัดงาน QR
ั
ุ
71
