Page 148 - ESSAY THAI 3rd
P. 148

วันหนึ่ง ณ โรงแรม อินเตอร์คอนติเนนตัล

                                        ่
                ในขณะที่ฉันก ำลังดื่มกำแฟ มีคนสี่คนนังข้ำงหลังฉันแล้วพูดว่ำ " ประธำน Giga Korea ควอน โอซอก ไอ้ สำรเลวนันมัน
                                                                                            ่
                                             ่
                              ็
                ตัวโกง " ผู้ชำยคนนั้นเปนคนเลวมำก ฉันเคยอยูกับเขำ ฉันท ำงำนกับเขำ และเขำก็เปนนัก ฆ่ำ ฉันได้ยินเสียงทุก ประเภท
                                                                    ็
                คน
                    ี
                           ี
                “ วันน้ฉันคุยเรื่องน้ไม่ได้ ไว้ครำวหน้ำค่อยคุยกัน ”
                                      ่
                      ็
                แล้วเขำกส่งชำยคนนั้นออกไปและนังลงกับชำยทั้งสี่ คน
                                    ็
                " คุณคือใคร ?" เขำถำมว่ำ ฉันเปน ใคร
                 ี่
                นคือคนที่ไม่ร้จักหน้ำฉันด้วย ซ ้ำ ฉันจึงมอบนำมบัตรของฉันให้ เขำ
                        ู
                                                        ็
                ฉันเห็นได้อย่ำงรวดเร็วว่ำใบหน้ำของคนที่พูดค ำเหล่ำนั้นกลำยเปนสี แดง
                “ ตอนน้ได้โปรดหยุด เถอะ คุณบอกว่ำคุณท ำงำนกับฉัน เหรอ? มันคือใคร ? ที่บอกว่ำ ? “ถ้ำฉันเปนนักต้มตุน ฉันจะได้กระท ำ
                                                                              ็
                     ี
                                                                                    ๋
                กำรฉ้อโกงอะไรบ้ำง ?” ไม่มีใครสำมำรถตอบสนองต่อสิ่งที่ฉันพูด ได้ และเพียงแค่ก้มหัวลง
                              ่
                ก่อนที่ฉันจะร้ตัว ฉันอยูท่ำมกลำงข่ำวลือและถูกวิพำกษ์วิจำรณ์มำกที่สุดใน เกำหลี
                        ู
                ระหว่ำงทำงกลับบ้ำนน ้ำตำก็ไหลอำบหน้ำ ... .


                พระเยซู  สิ้นพระชนม์บนไม้กำงเขนเมื่อพระชนมำยุ  33  พรรษำ  พระองค์ถูกตอกที่หอกที่สีข้ำงและสิ้นพระชนม์ด้วยควำม
                เจ็บปวดเช่น นั้น

                ฉันท ำอะไรลงไปถึงมีคนมำกมำยสำปแช่งฉัน?

                เพรำะฉันท ำผิด ฉันจึงสูญเสียครอบครัว สุขภำพ และ ชื่อเสียงของฉัน ทุกครั้งที่ฉันพยำยำมจะฟนตัว ฉันจะคิดกับตัวเองว่ำ “
                                                                             ื
                                                                             ้
                                                                               ิ
                            ่
                                          ี
                พวกเขำจะเข้ำมำยุงและ ท ำร้ำยฉัน แบบน้ได้อย่ำงไร ” ฉันพยำยำมอย่ำงเต็มที่ทุกวัน เพื่อ ท ำให้ ธุรกจ ของ Giga Kore
                a ประสบควำมส ำเร็จ .

























     QR




                                                     148
   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153