Page 66 - ESSAY THAI 3rd
P. 66
ิ
มีค ำกล่ำวว่ำฝุนสะสมท ำให้เกด ภูเขำ
่
ู
็
ฉันเพิ่มสมำชิกทีละคน แต่ หลังจำกนั้นไม่นำน เมื่อฉันร้ว่ำ ฉัน ได้รับ ผลก ำไรมหำศำล มันกสำยเกนไป แล้ว
ิ
ื
เมื่อโทรศัพท์มือถอเข้ำมำในเกำหลีเปนครั้ง แรก
็
้
ี
ั
ื
' ใครจะใชโทรศัพท์มอถือน่น?' 'โทรศัพท์สาธารณะมราคาถูก'
คุณต้องคิดมำกแบบน้แน่ ๆ
ี
ื
ปจจุบันไม่มีใครไม่พกโทรศัพท์มือ ถอ
ั
ื
็
คนที่ท ำงำนเปนตัวแทนจ ำหน่ำย และ จัดจ ำหน่ำยโทรศัพท์มือถอในขณะนั้นล้วนแต่
เงิน ได้มำกมำย
็
ซื้อมือถอ แจก รับเปนงวด และ รับ
ื
ิ
ี
ธุรกจ น้ท ำเงินได้มหำศำล
ิ
็
ิ
ธุรกจดังกล่ำวเปนธุรกจสะสม น้ ี
่
ิ
ี
และ มีกำรออกสิทธบัตร ประมำณ 142 ฉบับ ส ำหรับเรื่อง น้ ซึ่ง เผยแพร่ไปทัวโลก
่
สู อนำคต ไปด้วยกัน . ไปด้วยกัน .
ฉันหวังว่ำคุณจะไปด้วยกันโดยไม่เสียใจ เลย
็
เรำจึงรวบรวมคนทีละคน เกบฝุน และเรียกมันว่ำภูเขำ ไท่
่
็
เงิน จ ำนวนเล็กน้อยที่คุณใช้ทุกวันรวมกันจนกลำยเปนก ำไรที่ใหญ่ที่สุดในโลก
QR
66
