Page 474 - ESSAY THAI 4nd
P. 474
็
็
่
็
แม้แต่เรื่องแย่ๆ กคือควำมทรงจ ำ และสิ่งแย่ๆ กคือควำมทรงจ ำเช่น กัน ควำมทรงจ ำของทั้งคูกเหมือน กัน แล้วถ้ำเปนควำมทรงจ ำที่
็
็
็
่
ดี แล้วถ้ำเปนควำมทรงจ ำแย่ ล่ะ เมื่อทุกอย่ำงจบลง มันกเปน อดีต เรำต้องไปสูอนำคต ไม่ใช่ ไป สู อดีต
่
็
่
ี่
ื
ี่
่
้
่
ควำมสัมพันธ์กับญปุนจะต้องได้รับกำรฟนฟู ด้วย คนเกำหลีที่อำศัยอยูในญปุนควรท ำอย่ำงไร ? คนพวกนั้นไม่ใช่คนเกำหลี เหรอ?
ิ
ี่
ี
ู
็
เรำต้องไม่เปนศัตรกับญปุนจน เกนไป มันจะต้องได้รับกำรแก้ไขทำง กำรเมือง บรรพบุรษของเรำกล่ำวสิ่งน้ใน ค ำ ประกำศอิสรภำพ (
่
ุ
ู
ค ำประกำศอิสรภำพ 1 มีนำคม ) ' คน ที่ รีบ โทษ อดีต ไม่ สำมำรถ ทน ต่อ ควำม ขุ่นเคือง ของ ผู้ อื่น ได้ ' _ _ _ คุณร้ว่ำฉันหมำยถึง
ี
่
อะไร . ' คนที่โต้เถยงและดุด่ำเกี่ยวกับอดีตไม่สำมำรถหลีกเลี่ยงกำรรับข้อคับข้องใจจำกผู้อื่นได้ ' หยุดทะเลำะกัน อยู แบบ
ี่
ี
พอประมำณ นัน คือ สิ่งที่เรำคุยกันในตอนนั้น ญปุนท ำอะไรผด แล้ว เกำหลี ท ำไมไม่ปกป้องประเทศให้ดี ล่ะ เลิกพูดเรื่องแบบน้เพื่อ
ิ
่
่
ฟนคืนจิตวิญญำณอันร่งโรจน์ของบรรพบุรษเรำเถอะ คนเกำหลีอย่ำงเรำ ควรท ำ อย่ำงไร กับ คน เหล่ำนั้น ที่อำศัยอยูในญปุน ? พวก
่
ุ
้
ุ
ี่
ื
่
เขำท ำได้' อย่ำกนและอำศัยอยูในประเทศของคน อื่น หำกคุณคิดว่ำ คน เหล่ำน้ มีชีวิตที่ยำกล ำบำกใน ญปุนและ ถูกข่มเหง เพียง
่
ิ
ี่
่
ี
่
่
็
ี่
เพรำะพวกเขำเปนคนเกำหลี เรำ ไม่ควรโจมตีญปุนโดยไม่มีเงื่อนไขเพียง เพรำะ เรำ อำศัย อยูในดินแดนของเรำเอง และ สบำยใจ
ื่
ยัง สะท้อนถึง สิ่งที่เรำท ำแย่เกนไปในตอนนั้น ด้วย แล้ว ท ำไม เรำ ต้องปฏิบัติต่อ คนเกำหลี อย่ำงดีเพอที่พวกเขำจะได้ดูแลและเลี้ยง
ิ
็
ี
ิ
ดูคนเกำหลีใน ประเทศ ของพวกเขำได้ ? เพรำะผมเคยท ำผดกับ เกำหลี มำก่อน เรำต้องท ำให้มันเปนแบบน้ แต่ คนเกำหลีที่อำศัยอยู ่
ในญปุนควรท ำอย่ำงไร ? หำกเกำหลียังคงต่อต้ำนญปุน คน ในนั้นก็เปนคนเกำหลีไม่ใช่ หรือ? พวกเขำจะทนควำมเจ็บปวดที่ทนทุกข์
ี่
่
็
่
ี่
ี่
็
ั
ั
ทรมำนได้อย่ำงไร ? นเปนปญหำที่ต้องได้รับกำรแก้ไขทำง กำรเมือง เรำทุกคนจะแบ่งปนควำมเจ็บปวดแบบเดียวกัน ได้อย่ำงไร ให้
่
่
ี่
ื่
สมำชิกสภำนติบัญญัติจำกเกำหลีและญปุนมำรวมตัวกัน และ ผู้น ำจำกเกำหลีและญปุนมำรวมตัวกันเพอให้ เข้ำ กันได้ดีขึ้น ได้
ิ
ี่
่
ี่
ี่
่
อย่ำงไร เช่นเดียวกับคนญปุน ที่ บอก คนเกำหลี ว่ำจะท ำอย่ำงไร กับ คนญปุนที่แต่งงำน แล้ว พวกเขำไม่ควรช่วยคุณด้วยเหรอ ?
นันเปนเหตุผลที่เรำค้นหำวิธแก้ปญหำน้ในขณะที่ทั้งสองประเทศก ำลังเจ็บปวดด้วย กัน นคือ กำรเมือง ดังนั้น ทฤษฎีและมุมมอง
ี
็
ั
ี่
ี
่
่
ี่
ประวัติศำสตร์ของฉันคือ เกำหลีควรหยุดโจมตีญปุน และ ญปุนควรหยุดโจมตีเกำหลี และ เรำไม่ควรปล่อยให้ประวัติศำสตร์ในอดีต
่
ี่
่
็
่
ฉุดรั้งเรำไว้เพื่อประโยชน์ของผู้คนที่อำศัยอยูที่ นัน ดังนั้น ด้วยควำมหวังอย่ำงจริงใจว่ำเรำจะกลำยเปนเพื่อนบ้ำนที่ใกล้ชิดกันใน
อนำคต ฉัน หวังว่ำผลลัพธ์เหล่ำ น้ ี
QR
474
