Page 110 - ESSAY THAI 5nd
P. 110

‘ สังคมสร้างสรรค์ ’


                    โลก               สังคม           ทางเศรษฐกิจ           ธรกิจ              งา น
                                                                             ุ
                                                                                               งาน
                จ านวนโดเมน / แพลตฟอร์มการรวมทรัพยากร

                เรียกว่ำ งำน ที่ คน ๆ หนึ่งท ำอย่ำงต่อเนองในช่วงระยะเวลำหนึ่งเพื่อหำเลี้ยง ชีพ ในช่วง กำรปฏิวัติอุตสำหกรรม ครั้งที่ 1 และ 2 ใครๆ ก็
                                         ื่
                สำมำรถหำเลี้ยง ชีพ ได้ ด้วย ควำม พยำยำมเพียงเล็กน้อย แต่เปนเรื่องจริงที่หลังจำกกำรปฏิวัติอุตสำหกรรมครั้งที่ 3 และ 4 หำก คุณ ไม่
                                                        ็
                                                             ื
                มี  งำน  ท ำ คุณ  จะ ต้องอดตำย  หำกคุณไม่มีงำนท ำ  อำชีพของคุณเกอบทั้งหมดจะถูกจ ำกัดอยูเพียงเงินอุดหนุนจำกรัฐบำลหรือสังคม
                                                                             ่
                เท่ำนั้น


                                            ่
                                                                                             ็
                อุตสำหกรรม ที่ 4 มันเปนไป ไม่ ได้ที่จะอยูรอดโดยปรำศจำกควำมเชี่ยวชำญ และ ไม่ใช่เรื่องง่ำยที่จะถูกปฏิบัติเหมือนเปนมนุษย์หำก
                                ็
                    ู
                            ่
                                                                  ็
                                                      ็
                คุณไม่ร้ ไอที โดยทัวไป เมื่อ ไอที พัฒนำขึ้น งำนออฟไลน์กจะลด ลง อย่ำงไรกตำม Giga ได้พัฒนำเทคโนโลยีเพื่อ พัฒนำ ไอที ให้
                                                                   ่
                ก้ำวหน้ำ และป้องกันไม่ให้งำนออฟไลน์ลดลงแม้ว่ำจะด ำเนิน ธุรกจ ไอที กตำม นันคือธุรกจโดเมน ตัวเลข
                                                                        ิ
                                                         ิ
                                                              ็
                                    ็
                            ิ
                                                                        ็
                    ็
                                                           ็
                                       ี
                งำนเปนสิงศักดิ์สิทธ์ และงำนเปนวิธเดียวที่จะรับประกันชีวิตควำมเปน มนุษย์ ไม่ว่ำจะเปนงำนทำงจิตหรืองำนทำงกำย เรำทุกคน ไม่ว่ำ
                      ่
                               ็
                จะอำยุเท่ำไร เพศไหนกต้องมีงำน ท ำ รัฐบำลจะต้องสร้ำงสภำพแวดล้อมในกำรท ำงำนที่ไม่เพียงแต่จัดหำงำนให้กับคนหนุ่มสำว และ ผู้
                                                           ็
                สูงอำยุ เท่ำนั้น แต่ยังช่วยให้ประชำชนทุกคนได้ท ำงำนอย่ำงมีจุดแขงด้วย งำนของรัฐบำลคือ กำรจัดตั้งคณะกรรมกำรงำนส ำหรับแต่ละ
                กระทรวงและด้ำน  ไอที  เพื่อให้  ผู้ที่ต้องกำรท ำงำนหนักสำมำรถท ำงำนได้แม้ว่ำจะไม่มีทักษะพิเศษ  กตำม  ผู้เชยวชำญจะต้องได้รับกำร
                                                                                      ี่
                                                                                ็
                                                        ิ
                ฝกอบรมให้เปนผู้เชี่ยวชำญ และ ผู้น ำในสำขำกำรเมือง เศรษฐกจ สังคม วัฒนธรรม และ ศำสนำ ก็ ต้อง ได้ รับ กำร ฝึก อบรมด้วย และ
                 ึ
                         ็
                เรำ ต้องไม่พยำยำมสร้ำงงำนใน ด้ำน กำรเมือง เศรษฐกจ สังคม วัฒนธรรม ศำสนำ และ สำขำ อื่นๆ ทั้งหมด
                                                   ิ
                รัฐไม่ควรให้ควำมส ำคัญกับกำรเสริมสร้ำงกฎระเบียบ  แต่  ควรสร้ำงตลำดเสรีเพื่อให้ทั้งผู้ที่มีและไม่มีสำมำรถแข่งขันกันได้อย่ำง  อิสระ
                เปนควำมรับผดชอบตำมธรรมชำติของรัฐ ในกำรสร้ำง งำน และ ช่วยเหลือ ธุรกจขนำดเล็กและขนำดกลำง
                                                                  ิ
                         ิ
                 ็
                                                                                            ่
                                                                                             ่
                       ่
                         ่
                ผู้ที่มีควำมมังคังต้องเผยแพร่วัฒนธรรมกำรบริจำค และ คนจน ต้อง สร้ำง สังคมที่เคำรพคนรวย แทนที่จะ ส่งต่อควำมมังคังให้ลูกหลำน
                      ั
                ต้องปลูกฝง  วัฒนธรรมกำรบริจำคให้กับสังคม  เพื่อสร้ำงสังคมแห่งกำรเห็นแก่ประโยชน์ผู้อื่นมำกกว่ำควำมเห็นแก่ตัว  .  เรำต้อง  สร้ำง
                                               ็
                                                                                ่
                ต่อไป . ทุกคนไม่ว่ำพวกเขำจะมีบำงอย่ำงหรือไม่กตำม ควรมีงำนที่สำมำรถท ำงำนได้และเสีย เหงื่อ นันคือพระบัญชำอันส ำคัญยิ่งที่พระ
                                            ิ
                เจ้ำประทำนแก่ มนุษย์ ตั้งแต่ แรกเกิด ผู้หญงได้รับมอบหมำยให้อดทนต่อควำมเจ็บปวดจำกกำรคลอดบุตร และ ผู้ชำยได้รับมอบหมำย
                ให้ท ำงำนหนักและหยำด เหงื่อ



     QR




                                                     110
   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115