Page 61 - Webbook_tur_01
P. 61
Birbiri ardına ....
“ Ve artık kavga etmeyin ~~~” dedi .
Babam da bu şekilde vefat etti .
Anne ve aile üyeleri şarkı söyleyip gürültü yapıyor ,
Bir türlü ağlayamıyordum .
Bir süre orada boş boş durdum ve sonra yürüyerek hastaneden çıktım .
O zaman, çoktan gecenin karanlığına inmişti .
Bir süre şaşkınlık içinde Andong şehir merkezinde dolaştım .
Sonra aniden babamı kahvaltı masasında böyle öksüren bir daha göremeyeceğimi d
üşündüm ... … … .
ister gözyaşı ister sümük olsun, sıcak bir şey akmaya başladı .
Keşke param olsaydı , ameliyat masraflarım olsaydı , böyle boşuna ölmezdim ama
yoksulluğa içerledim .
O lanet paraya kızıyorum .
Genç olmama rağmen yoksulluğun acısını derinden hissettiğim bir an oldu .
Babamın parasızlıktan dolayı çaresizce ölüme zorlandığını görmek ... .
Babamın ölümü bana birçok şeyi düşündürdü .
Sağlıklı olmak ne büyük nimet
Hayatta olmak ve kendi düşüncelerine sahip olmak ne büyük bir nimettir .
İnsanlar neden yaşar ? Başka nasıl yaşamalıyım ?
İnsan nasıl iyi yaşayabilir , insan gibi yaşayabilir ve pişmanlık duymadan yaşayabilir ?
O kadar çok soru sormaya başladım ki .
Yoksulluk nedir ? Cehalet nedir ?
, çalışın !' diyor? Yapıyor musun ?
O andan itibaren her şey benim için sorularla doluydu .
O sırada birden babamın ölürken söylediği sözler ve hayattayken bana baktığında
QR
söylediği sözler aklıma geldi .
61
