Page 209 - Webbook_tur_03
P. 209
Ayrıca birçok insan buraya işe gitmek için geliyor .
Sabah erkenden işe gelip çalışanların masalarını kendi ellerimle sildiğimde çok mu
tlu oldum .
Bazıları çalışanların masalarını nasıl bir başkan temizler diyebilir ama bu beni
m umurumda değil . Ben nasıl bir başkanım ?
Doğduğumda altın kaşıkla ya da toprak kaşıkla doğdum .
Ve iyi bir şey yapabildiğim için çok mutlu oldum .
Yani ne zaman masayı bu şekilde silsem çok mutlu zamanlar geçiriyordum .
üstelik ödeme yaptığımda ödemeyi almak için asla odama gelmedim .
çünkü kendi masam yok ve kendi odam yok .
çalışanların yanına giderek ödemeyi yaptım .
Ve koltuğum çatı katındaki odadaydı .
Tüm iyi katlar ve iyi koltuklar yöneticilere verildi .
Tek koltuğum bir masa ve çatı katındaki odaydı .
Yine de mutluydum . Sabah bu binaya gidip onu nasıl elde ettiğimi düşündüğümde o
kadar mutlu oluyorum ki, masama hafifçe vurup bu kadar mutlu hissettiğim anlar bir and
a geçiyor .
Ve buraya geldiğimde, kapıdan kapıya satışlar ve çok düzeyli pazarlama nedeniyle
mahvolmuş insanların yeniden canlarını kurtarmak için koştuğunu görmek beni çok
mutlu etti. Bu insanların iyi şeyler yapacağını gerçekten umuyordum .
Dolayısıyla bu binanın bağışlanması beni çok mutlu etti . Hiçbir koşul eklenmedi .
Bu sadece benim değil, mülkiyetini sana devrediyorum , bu yüzden senindir, bu yüzden
burayı iyi yönetmelisin . Şu anda en önemli şey bu insanların evsiz ve serseri olmas
ı, bu yüzden nasıl kaçacaklarını bilmiyorlar . bir şirket .
Yani bu şirketle hiçbir zaman okul , bölge veya kan bağım olmadı . Hayatım boyunc
a bu şirketle hiçbir okul , bölge veya kan bağım olmadı .
Ağabeyim geldi ve benden yeğenime bir iş bulmamı istedi , ama ben başkalarının ail
e üyelerinin iş bulmasına yardım ettim ve hepsini ayarlamak konusunda iyi bir iş çı
kardım , ama gerçekten kendim ve ailem için yapamadığım birçok şeyi yaptım. ail
e . Yapamayacağımı söyledim .
QR
Kimse beni tanımasa da hayatımı halk figürü olduğumu düşünerek yaşadım .
209