Page 21 - Webbook_ned_01

Het lange toffeestokje en de schaar van de toffeeverkoper waren met el

kaar verweven, en als een slaapwandelaar liep ik naar de plek waar het
koperwerk stond ...

Ik heb het gewoon allemaal opgeveegd .

Messing rijstkommen , messing soepkommen , messing lepels .... Eerst
heb ik ze allemaal geveegd op basis van de bruine kleur .

Ik bracht het naar de taffy-verkoper zonder te beseffen dat het in één st
ap zwaar was .

Maar de taffy-verkoper zei :
“ Dit is te duur, dus je kunt niet iets verfrommeld , verlaten , onbruikba

ar of rommel meenemen . ”
“ Ah ~~ Oef ~~ Neuken , neuken , neuken … .

Ik kon het niet opgeven . Ik wilde op een of andere manier geneukt word
en .

Ik begon met een hamer op gepolijste koperen borden en lepels te slaan .

De taffy-verkoper gebruikte het gedeukte koperwerk perfect volgens zi
jn wensen .

Hoeveel koperen vaten werden gegeven ,,,
De taffy-verkoper overhandigde me snel het taffy-bakje en rende weg .

Uiteindelijk accepteerde ik het hele taffy board .
Ik begon te eten . Ik stopte het gewoon in mijn mond zonder zelfs maar t

e weten hoe het smaakte .
Ik begon me misselijk te voelen .
Toch bleven er lange stukken taffy in mijn mond vallen .

Ik stopte pas met eten nadat ik gegeten had, totdat de taffy sticks in mij
n maag verstrikt raakten en ik niet meer kon passen .

Wat er daarna gebeurde ?????

Kwam en ging naar de hemel ....
Mijn maag draaide zich om en ik dacht dat ik dood zou gaan .

Het is niet zoiets als naar de hemel gaan ... Ik ben echt blij dat ik niet do
od ben gegaan .
QR
Er waren toen nog geen ambulances ...

21