Page 42 - Webbook_ned_01
P. 42
4 tegen 1 gevecht
Op een dag, op weg naar Yeongju ( ongeveer 12 km), ontmoette ik een g
roep van vier mensen van mijn leeftijd in het steegje van het Anjeong-m
yeon-kantoor .
In die tijd was er op elke plaatselijke school een onzichtbaar gevecht tus
sen zogenaamde 'die en die' delinquente leerlingen .
“ Hé , kom hier ….” Toen zei ik , zonder weggeduwd te worden: “ Ik ?”
Hij antwoorde .
‘ Oké, jij ... kom hier.’
Ik volgde ze waar ze ook gingen .
Toen zei hij dat ik alles in mijn tas moest overhandigen .
Natuurlijk weigerde ik .
Uiteindelijk was de stand 4 tegen 1 en kregen ze ruzie .
was een complete nederlaag voor de vier mensen die mij aanvielen .
Toen kreeg ik voor het eerst vertrouwen in mijn vuisten .
Na ons gevecht gingen we samen naar de beek, wasten onze handen en g
ingen uit elkaar .
Natuurlijk stuurde ik hem met een gevoel van trots weg en zei hem dat hi
j zich in de toekomst geen zorgen meer moest maken .
Terwijl ik naar boven kwam, jeukten mijn vuisten om de een of andere re
den en ik wilde iedereen uitdagen .
' Raak maar iemand aan ... Ik zal je een stel insecten laten zien ...'
We zijn bijna elke dag op die manier aan het vechten ...
De financiële situatie van het gezin werd steeds moeilijker en uiteindelijk
kon de student het collegegeld niet betalen .
Ik was niet in de positie om naar school te blijven gaan .
QR
42