Page 145 - ESSAY THAI 1st
P. 145
ุ
มันรนแรง จริงๆ
เข้ำใจ คือ ... ฉันจ ำตัวอักษรได้เหมือน รปภำพ
ู
็
ี
ฮันมินจองฮึม แบบนั้น และฉันกยังจ ำมันได้ ... ฉันจ ำแบบทดสอบภำษำอังกฤษแบบนั้น และถึงตอนน้ ฉัน ก็ อดไม่ได้ ที่จะเรียนแบบ น้ ี
ผลลัพธ์ ....
่
กระบวนกำรของกำรก้ำวขึ้นสูต ำแหน่งสูงสุดอย่ำงรวดเร็วของฉันได้รับกำรบันทึกไว้อย่ำงชัดเจนในบันทึกของโรงเรียนมัธยมปลำยของ
ี
ฉัน นอกจำกน้ คุณ จะได้รับเกรดที่ดีเยี่ยมใน หลักสูตรผู้สอนกฬำระดับ 1 ที่ได้รับกำรยอมรับใน ระดับ ประเทศ
ี
่
ี
สิ่ง น้ ยัง เหลืออยูในกำร์ดรำยงำนนับจำกเวลำ นั้น
น่น ก็ คือ ...
ั
่
ฉันตัดสินใจที่จะท ำอะไรบำงอย่ำง และเมื่อฉันเริ่มแล้ว ฉันต้องดูให้จบจนจบ ... ไม่ว่ำฉันจะท ำอะไร ฉันกไปสูเป้ำหมำยด้วยควำม
็
หลงใหล แม้ว่ำฉันจะเรียน ปริญญำตรี และ ปริญญำโท แต่ฉันไม่มีเวลำเรียนเพื่อแก้ปญหำควำมยำกล ำบำกในกำรใช้ ชีวิต สิ่งเดียวที่ฉัน
ั
ท ำได้เพื่อลดคือกำรนอนหลับ ... .
และ ปริญญำโท แบบสำยๆ ....
ประเทศน้ได้สร้ำงและด ำเนนกำรระบบกำรรับรองที่เชื่อถอได้มำกที่สุดในสำขำของ เรำ
ื
ี
ิ
็
แน่นอนฉันกสอบเหมือน กัน
ฉันนอนหลับได้เพียงไม่กชัวโมงเท่ำนั้น ดังนั้นฉันจึงลดน้อยลงเรื่อยๆ .... ฉันต้องท ำงำนหนักกับกำรเรียนในขณะที่ท ำ ธุรกจ
ี่
ิ
่
้
ุ
ี
ุ
สดท้ายน้ ... สอบ .... ผมท า ดี ที่สดแลว ...
ฉน ผ่าน ไป อย่างมี สีสัน
ั
QR
145
