Page 172 - ESSAY THAI 1st
P. 172
มุม ม อ งท า งกา รเมือ ง
่
่
ี
“บุคลำกรคือทุกสิ่ง ” กำรเมือง ไม่ใช่สิ่งที่ฉันท ำคน เดียว ทุกคนอยูในสถำนกำรณ์น้ด้วยกัน และกำรเอำคนที่จัดกำรทุกอย่ำงได้ดีมำอยูใน
็
ื
ต ำแหน่งนั้น ถอ เปน เรื่องกำรเมือง
่
“ คุณต้องแยกแยะระหว่ำงชีวิตสำธำรณะและชีวิตส่วนตัว ” กำรเมือง ไม่ ควรกระท ำโดยคนที่อยูเพื่อตนเอง
่
่
เมื่อผู้ละทิ้งควำมเห็นแก่ตัวและใช้ชีวิตโดยเห็นแก่ประโยชน์ผู้อื่นมำยุงกำรเมืองเท่ำนั้น ประเทศจึงจะเงียบสงบและ มันคง
่
“ ควำมร้คือพลัง ”, ' ดังค ำโบรำณของเรำที่ว่ำ 'ควำมร้คือควำมร้ ' มีค ำกล่ำว ว่ำ. คุณต้องร้ว่ำคุณก ำลังท ำอะไรอยู และ ถ้ำ คุณต้องกำรที่
ู
ู
ู
ู
ู
ึ
ู
จะร้ดี คุณต้องเรียนร้และฝกฝนมันไปตลอดชีวิต ชีวิตที่ปรำศจำกกำรเรียนร้ คือ ชีวิตที่จบลง แล้ว
ู
ตระหนัก ได้มำกในขณะที่ได้พบกับผู้น ำทำงกำรเมือง มำกมำย
็
ี
และที่ศูนย์วัฒนธรรมบูชอน บกซำโกล พิธประกำศวิญญำณห้ำดำวจัดขึ้นร่วมกับหัวหน้ำเจ้ำหน้ำที่ ฮัน กวังอ๊ก ซึ่งเปนหัวหน้ำเจ้ำหน้ำที่
ิ
ิ
ของประธำนำธบดีคิมแดจุงในขณะนั้น และสมำชิกสภำสูงสุด จอง แดชอล และ ที่สนำมยกน ้ำหนักโอลิมปก เมื่อวันที่ 9 กรกฎำคม พ.ศ.
่
2540 มี กำรจัดพิธประกำศวิญญำณห้ำดำวร่วมกับสมำชิกสภำนติบัญญัติหลำยคนจำกพรรครัฐบำลและฝำยค้ำน รวมทั้งสมำชิกสภำ
ิ
ี
แห่งชำติ ซอลฮุน และลี ซอก ฮยอน เรำจัดพิธประกำศ และ พบกับ นักกำรเมืองอีกหลำยคนเพื่อส่งเสริมจิตวิญญำณของโอ ซอง
ี
' ฉัน หวังว่ำ แวดวงกำรเมืองในประเทศของเรำจะรวมเอำจิตวิญญำณแห่งควำมเข้ำใจไว้เปนอันดับ แรก '
็
ั
้
ั
เขาเนนย ้าถึงความส าคญ ของจิตวิญญาณแห่งความเข้าใจ ต่อ นกการเมือง
ุ
ั
ั
ุ
้
จิตวิญญาณของโอซองคือ ความฝน การบรรลอดมคติ การ สรางความม่งค่ง การ ช่วยเหลือ ผูด้อย โอกาส
ั
้
QR พวกเขาอางวาก าลงบ ารงเล้ยงผูมความสามารถใน อนาคต
ั
่
้
ุ
้
ี
ี
172
