Page 14 - ESSAY THAI 02
P. 14

ี
                ฉัน สำมำรถท ำทั้งหมดน้ได้ด้วยควำมคิดริเริ่มของฉันเอง และ ด้วยสิ่งน้ ฉัน สำมำรถจ้ำงเจ้ำหน้ำที่พิเศษ 200 คนเพื่อท ำงำน ช่วยเหลือคน
                               ี
                ไร้บ้ำน และ คนเร่ร่อน ให้ ส ำเร็จ ช่วยเหลือผู้คนหลำยพันคนและอีกหลำยหมื่นคน

                  ็
                 ี่
                นเปนสิ่งแรกที่คุ้มค่ำที่ฉันท ำเพื่อ สังคม
                ในขณะที่ท ำงำนนั้น ฉันได้เห็นสำธำรณรัฐเกำหลีล่ม สลำย
                        ั
                ฉันพบวิธแก้ปญหำ น้ ี
                     ี
                   ั
                บริษทที่ถูกสร้ำงขึ้น จึงเรียก ว่ำ GOB

                                                                 ้
                                                                 ื
                      ี
                GOB น้ ผู้คนที่ก ำลังแตกสลำยได้รับกำรชักพำด้วยควำมหวังว่ำพวกเขำจะฟนขึ้นมำอีก ครั้ง
                กลำยเปนจุดเริ่มต้นในกำรค้นหำจุดตัดของควำมสนใจ สร้ำง จุดตัด ระหว่ำงองค์กรและธุรกจ และ สร้ำงจุดตัด ระหว่ำง องค์กรกับ สิ่ง
                                                                          ิ
                     ็
                เหล่ำ น้ ี
                                                                                   ิ
                ต่อ มำ GOB ได้สร้ำง สี่ สิ่ง: ราคาต ่าสด การ ซื้อคน การ ออม การ เปน สมาชิก และ มูลคา ผูบรโภค
                                                                                 ้
                                           ุ
                                                                               ่
                                                                ็
                                                   ื
                                                                   ่
                 ็
                เปนโอกำสในกำรสร้ำงสิ่งที่เรียกว่ำ บัตรไฮบริด ใน สำรำนุกรมโลก และ น ำไปสูกำรก่อตั้ง สหกรณ์ ผู้ อุปถัมภ์ และ STO
                เมื่อพูดถึงชีวิตกลุม ฉัน ไม่ชินกับชีวิตส่วนตัว แต่ชีวิตกลุมสบำย มำก
                           ่
                                                   ่
                หลังจำกท ำงำน ให้กับ Korea Sports Instructors Association มำเปนเวลำ 30 ปี งำนอำสำสมัครของฉันก ็
                                                                              ็
                ได้รับกำรยอมรับ และ ฉัน กสำมำรถท ำให้รัฐบำลเข้ำใจ ได้
                                 ็
                               ่
                        ี
                ที่  นอกจำกน้เขำ  ยัง  ทุมเทควำมหลงใหลทั้งหมดในกำรท ำให้ประเทศเข้ำใจว่ำ  '  กำรจัดโอลิมปกหรือฟุตบอลโลกไม่ใช่เรื่องส ำคัญ  แต่
                                                                             ิ
                ประชำชนควรเล่น กฬำ '
                            ี
                กำรเลี้ยงดูกอนม น
                          ิ
                เขำย ้ำ ว่ำสิ่งส ำคัญคือประชำชนมีสุขภำพที่ดี ไม่ใช่ กำรได้รับเหรียญรำงวัลอีกหนึ่งเหรียญเปนสิ่ง ส ำคัญ
                                                                         ็
                มีนักกฬำกคนที่ลำออกจำกชั้นเรียนเพื่อคว้ำเหรียญรำงวัล ใน ขณะที่ บำงคนประสบควำมส ำเร็จและได้รับเหรียญรำงวัลและหำเลี้ยงชีพ ?
                      ี่
                    ี
                ฉันเคยเห็นผู้คนผ่ำนวงจร  ชีวิตที่เลวร้ำยของกำรเปนนักกีฬำในช่วงเวลำดีๆ  จำกนั้นกออกมำโดยไม่ได้เรียนร้อะไรเลย  และ  กลำยเปน
                                                                                     ู
                                                                      ็
                                                                                                     ็
                                                ็
                นักเลง แล้วกเปน นักเลง
                        ็
                         ็
                ฉันเริ่มโน้มน้ำวรัฐบำลและท ำให้พวกเขำ เข้ำใจ
                           ี
                   ็
                จ ำเปน ของศูนย์กฬำทัวประเทศ
                              ่











     QR




                                                     14
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19