Page 53 - Webbook_ned_01

Zo kon ik blijven voetballen .
Daar was ik dankbaar voor .
Ik was altijd dankbaar dat ik kon blijven voetballen .

Omdat voetbal destijds alles in mijn leven was .
of wilde niet nadenken over mijn leven zonder voetbal .

‘ Voetbalclub opgeheven’
Halverwege het tweede jaar viel het voetbalteam echter plotseling uit el

kaar .
De reden was de financiële situatie van plattelandsscholen .
Vanaf die dag begon ik te dwalen .

Het enige wat ik sinds de basisschool tot nu toe heb gespeeld, is voetba
l .
Omdat ik niet kon voetballen , wist ik gewoon niet wat ik moest doen .
Toen ik de klas binnenkwam, kon ik de voortgang van de klas niet bijhou

den .
Om te kunnen studeren heb je een bepaalde hoeveelheid kennis nodig .
Omdat ik aan het trainen was, wist ik niets , zelfs niet de tafels van verm

enigvuldiging of spelling .
Voor mij waren schoollessen dus gewoon ‘slaaptijd ’ .

' Wat mij uitzonderlijk goed maakte in voetbal was inspanning en doorzet

tingsvermogen, en niet zozeer talent .'
' Anderen voetbalden alleen maar , maar ik speelde met vuur in mijn har
t .'

' Anderen speelden gewoon , maar ik rende voor mijn leven .'
' Ik denk dat ik qua mentaliteit waarschijnlijk een voorsprong op hen he
b .'

'Het kan zijn dat ik met vuur in mijn hart leefde .'

' Dwalen en rusten'

Vanwege financiële problemen werd de voetbalclub uiteindelijk echter on
tbonden . De lucht is geel , mijn geest is grijs . De bodem is bereikt .

Ik kon niet meer voetballen, wat ik heerlijk vond .

Ik verliet school en dwaalde doelloos rond ,,,,
Herinneringen aan het onderdompelen van mijn voeten in het heldere wa
ter van het Geumseonjeong-paviljoen aan de voet van de Sobaeksan-be QR

rg in Punggi ... .

53