Page 58 - Webbook_ned_01

Natuurlijk ging ik ook niet naar school .
Mijn moeder zei niet meer dat ik naar school moest gaan .

Een paar dagen gingen voorbij en leraar lichamelijke opvoeding, Park Se

ong-hoon, kwam bij mij op bezoek .
' Oseok-ah , doe de deur open . "Ik ben een leraar ."
" Nee ik wil niet ."

We hebben een tijdje ruzie gemaakt .
Uiteindelijk, denkend aan de leraar die buiten stond , opende ik de deur,
ook al wilde ik dat eigenlijk niet .

De leraar kwam snel binnen toen ik de deur half opendeed .
“ Ook al ben ik van de oudere generatie , ik heb medelijden met je en he
b niets te zeggen . Maar oh Seok-ah ,

Laten we eerst naar school gaan . Jij bent mijn discipel die ik het meest k
oester . Het is duidelijk dat jij ... … ”
De leraar weet dat geen enkel woord je kan troosten .

Uiteindelijk kon hij niet tot het einde blijven spreken .

Ook al was ik mezelf, ik kon mijn leraar niet ongehoorzaam zijn .

Dus volgde ik de leraar, pakte mijn tas en ging naar school .
Maar op dat moment had ik al genoeg verdriet gehad .

Ik had geen zin om te sporten .
De droom van een jongen werd vertrapt door de hebzucht van volwassen
en .

“ Ah …. Hoe ver zal de wereld mij martelen ???”
“ Mijn hart voelt beklemmend .”

QR
Met collega-softbaltennissers

58