Page 197 - ESSAY THAI 1st
P. 197
ิ
ิ
่
เพียเจต์ กล่ำว ว่ำ 'นสัยที่เกดขึ้นเมื่ออำยุสำม ขวบ จะคงอยูจนถึงอำยุแปดสิบ '
ี
็
็
ทันทีที่ฉันหย่ำนม ควำมคิดที่ปูปลูกฝงในตัวฉันน้กลำยเปนควำมคิดที่ส ำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน .... ตลอดชีวิตของฉัน ฉัน ไม่เคยเปน
่
ั
อิสระจำกจิตวิญญำณแห่งควำมเข้ำใจและแบ่งปน น้ ี
ั
ิ
ทฤษฎีของเพียเจต์' ซึ่งระบุว่ำ ผู้คน ใช้ชีวิตทั้งชีวิตด้วยนสัยที่พวกเขำเรียนร้ก่อนอำยุ 7 ขวบ ...
ู
เห็นด้วย 100% กับกำรพูดคุยถึงควำมส ำคัญของกำรศึกษำก่อน คลอด
เมื่อบุคลิกภำพหรือบุคลิกภำพของบุคคลถูกสร้ำงขึ้น แล้ว จะไม่ค่อยเปลี่ยนแปลงหลังจำก นั้น
กำรพยำยำมเปลี่ยนคนนั้นนั้น ยำก พอ ๆ กับกำรหวัง ว่ำ พระอำทิตย์จะขึ้นทำงทิศตะวันตก แต่ท ำไมเรำถึงพยำยำมเปลี่ยนคนอื่นทุกวัน ?
สิ่งที่จะไม่เกดขึ้น ... . ดังนั้น 'มันเปล่ำประโยชน์ มัน เปล่ำ ประโยชน์ ' ฉันเดำว่ำฉันท ำ มัน
ิ
ของ ฉันมัก จะพูด ว่ำ 'ไม่มีอะไรที่เรำท ำไม่ได้ และ ไม่มอะไร ที่เรำไม่สำมำรถเปลี่ยนแปลงได้ ถ้ำเรำใส่ใจกับมัน ' เขำให้เหตุผลเดียวแก่ฉัน
ี
ที่จะ ไม่ ยอม แพ้
่
ิ
เห็นด้วยกับสุภำษต ที่ว่ำ 'นสัยที่อำยุ 3 ขวบ ยังยืนถึงอำยุ 80 ' แต่ ... .
ิ
่
ฉันจ ำไว้เสมอ ว่ำปูของฉันพูดว่ำ: 'ถ้ำคน ๆ หนึ่งตัดสินใจที่จะเปลี่ยน เขำ จะเปลี่ยนไป ทันที '
ร่ำงกำยกลับคืนสูดิน แต่ จิตใจไม่กลับคืน สู ดิน ไม่ว่ำคุณจะท ำธุรกิจหรืออะไรกตำม ….
่
่
็
“ คุณต้องเปนเจ้ำของร่ำงกำยของคุณ ไม่ใช่ ใช้ชีวิตตำมที่ร่ำงกำยต้องกำร ” เขำสอนฉัน . สิ่งน้ ช่วยให้ฉันกลำยเปน แพทย์ ด้ำน เทววิทยำ
็
็
ี
ในเวลำต่อ มำ
ิ
ิ
' นสยตั้งแต่สามขวบคงอยูถึงแปดสบ'
ั
่
เพียเจต์
QR
197
