Page 200 - ESSAY THAI 1st
P. 200
ั
แบ่งปน
็
ั
' กำรแบ่งปน' ดูเหมือนเปนค ำที่ดีจริงๆ แต่ ในทำงกลับกัน ฉันไม่คิดว่ำมันจะสำมำรถยอมรับได้โดยไม่มีเงื่อนไขว่ำเปนสิ่งที่ ดี
็
กำรแบ่งปนควรท ำในลักษณะที่ทุกคนเห็นด้วยเพื่อไม่ให้มีกำร ร้องเรียน
ั
ั
ั
ั
ั
ี
เมื่อพูดถึงกำรแบ่งปน 'ฉันจะแบ่งปนแบบน้ ' จะ ไม่มีปญหำตรำบใดที่คุณได้รับและแบ่งปนควำมยินยอมล่วงหน้ำ
ิ
มิฉะนั้น มนุษย์จะมีนสัยที่แปลกมำก และ มีแนวโน้มอึดอัด ที่จะทนต่อควำมหิว แต่ ไม่สำมำรถทนต่ออำกำรปวดท้องในขณะที่คนอื่น
สบำย ดี
ปรัชญำแห่งกำรแบ่งปนมำจำก พระเจ้ำ
ั
ั
ุ
้
ั
“ ส่งที่คณท ากบนองคณกท ากบฉน ”,
็
ุ
ิ
ั
“ ถ้าคณช่วยเหลือคนยากจน เปลือยเปล่าและหิวโหย คณจะให้ฉนยืม ”
ุ
ั
ุ
ั
แบ่งปน อำจดูเหมือนง่ำย แต่ไม่ใช่
ั
ั
เมื่อพูดถึงกำรแบ่งปน คุณไม่ควรแบ่งปนด้วยจิตใจเห็นแก่ตัว แต่แบ่งปนด้วยใจ สำธำรณะ
ั
ี
ั
ิ
ดังนั้น เมื่อผู้คนเห็นสิ่งน้ จึงเปนที่พึงปรำรถนำที่จะอธบำยสำเหตุของผลก ำไร และ สร้ำง วิธกำรที่ทุกคนสำมำรถเข้ำใจได้ เพื่อแบ่งปนผล
ี
็
ี
ิ
ก ำไรที่เกดจำกควำมพยำยำมของผู้อื่น ไม่ใช่ผ่ำนควำมพยำยำมของตัว เอง ด้วยวิธน้จะไม่มีควำม สับสน
ี
ั
คือ การแบ่งปนตามพระวจนะของพระเจ้า
QR
200
