Page 333 - ESSAY THAI 1st
P. 333
ื
็
ื
ฉัน กจัดกำรประชุมผู้ถอหุ้นสำมัญที่ Hoengseong และลงมติ เน้อหำของมติมีมติเปนเอกฉันท์ โดยบอกว่ำ ฉันจะไม่มำท ำงำน
็
ั
ื
ี
ั
ี
ู
ที่บริษทน้ หรือ ท ำงำนให้กับบริษทน้ แม้แต่น้อย หำกมีผู้ถอหุ้นเพียงรำยเดียวคัดค้ำน ทุกคนรับร้ว่ำ กำรประชุมผู้ถือหุ้น Pohang
่
็
เปนเรื่องหลอกลวง และ วุนวำย
่
็
ั
ื
่
อย่ำงไรกตำม พวกเขำ จัดกำรประชุมผู้ถอหุ้นทัวไปในเมืองโปฮังด้วยผลของ บริษทบัญชี 3.1 และเผยแพร่ ข่ำวลือ ชัวร้ำย ทุกประเภทไป
ื่
่
ิ
ยังเจ้ำของธุรกจ และ แม้แต่ผู้กล่ำวหำ ปำร์ค ㅇㅇ ก็ ยัง เดินทำงไปทัวประเทศและ พูดว่ำ ' ควอน โอ-ซ็อก ยักยอก เงิน หลำยหมน
ล้ำนวอนในต่ำงประเทศ เขำท ำได้ยังไง ฉันท ำทุกอย่ำง ฉัน ท ำอะไรสักอย่ำง ,,,'
ี
ิ
ต่อมำผู้ต้องหำรำยน้มีอีกคนหนึ่งมำรำยงำนเรื่องที่หลำยคนกนข้ำวด้วย กัน
คนนั้นถูกฟ้องหมิ่นประมำทจริง ๆ แต่ เรื่องที่คนถูกฟ้องหมิ่นประมำทกลับฟ้องผมจริง ๆ ...
ฉันไม่เคยเห็นอะไร แบบ น้มำ ก่อน ...
ี
ท ำแบบน้กบอกให้ฉันช่วยเพรำะพวกเขำไม่ฟ้องฉันและฉันจะท ำเองและรับใช้พวกเขำ ฉันท ำผิดครั้งใหญ เพรำะตอนนั้นฉันควบคุมควำม
็
ี
่
็
ู
ิ
โกรธไม่ได้และหู อ้อ . ฉันตี แมง ครั้งหนึ่ง แล้ว เลือดสีแดงกกระเซ็นบน ชุด สีขำว ที่ฉันใส่ ฉันไม่ร้ว่ำเกดอะไรขึ้นหรือมีเลือดก ำเดำไหล
ื
แต่ เลือดกไหลออกมำ ... .
็
่
ฉันไล่เขำออกไป กลับบ้ำน ส่องกระจก ฉันสังเกตเห็น ว่ำ มีเลือดกระเซ็นบนเสื้อของ ฉัน นัน ท ำให้ ฉันสูญเสียเหตุผลไปมำกขนำดไหน
ฉัน ได้ยินมำว่ำมีกำรยื่นเรื่องร้องเรียน
็
ฉันท ำตัวไม่ฉลำด แต่ ฉันไม่คิดว่ำมันจะถูกต้องที่จะกล่ำวหำเธอในเรื่องที่ไม่เปนควำมจริง และฉันกให้ควำมร่วมมือไม่ ได้
็
คน เข้ำมำทันที
แต่ประตูถูกล็อค และฉันไม่สำมำรถสัมผัสเอกสำร ได้
กลำงคืน จะมีคนไปฉกเอกสำรในเครื่องซักผ้ำ
ี
ฉันคิดว่ำมันเปนไปไม่ได้ แต่ต่อมำฉันพบว่ำหัวหน้ำส ำนักงำนใหญ่และ CEO ได้เปลี่ยนแปลง เอกสำร
็
ี
ฉันไม่ร้อะไรแบบน้ และฉันไม่ได้ไปที่บริษทเพื่อดูว่ำมันจะเปน อะไร
ู
็
ั
QR
333
