Page 335 - ESSAY THAI 1st
P. 335
ี
่
ี
ไม่ ฉันตกใจมำกที่เขำไปหำคนที่วำงแผนเรื่องน้และได้รับควำมช่วยเหลือจำกเขำ และสร้ำงที่อยูเพื่อยื่นเรื่องร้องเรียนน้ และ ยิ่งไปกว่ำนั้น
ิ
เขำยังไปที่อินชอนและกลับมำ ด้วย เขำเดินทำงไปท ำธุรกจที่อินชอน ทำนอำหำรเย็นกับบริษัท และทำนอำหำรด้วยกันที่นัน และในขณะ
่
ที่ท ำเช่นนั้น เขำได้น ำเอกสำรจำกที่นันมำจัด ท ำ
่
ี
ู
ดังนั้นฉันจึงสร้ำงเอกสำรน้โดยมองหำคนที่มีศัตรกับ ฉัน
มันน่ำทึ่ง จริงๆ
ิ
่
ู
แต่ฉันไม่ร้ว่ำเกดอะไรขึ้นที่นัน ,,, และใครเปนคนวำงแผนเรื่องน้ ...
ี
็
ิ
ี
ู
ู
ในเวลำนั้น ฉันไม่ร้ และ ไม่ร้ว่ำเกดอะไรขึ้นข้ำงหลัง ฉัน ฉันแค่ตอบสิ่งที่ถูกถำม และ เล่ำเรื่อง และไม่ม กระดำษ แม้แต่แผ่นเดียว
ั
บริษทมีทุกอย่ำง ส่วนฉันไม่มีอะไร เลย
ิ
ี
เวลำยังคงผ่ำนไปเช่นน้ และ ผู้ตรวจสอบไม่มีควำมเปนมืออำชีพ เลย แม้ว่ำฉันจะอธบำยมันฉันก็ไม่เข้ำใจ มัน
็
และฉันกตอบแบบส ำรวจเสมอ ,,,,,
็
ิ
ี
สุดท้ำยน้ เมื่อฉันเตรียมรำยงำน ฉันพบว่ำมีสองบันทึกที่มีจ ำนวนเท่ำ กัน " มันเกดขึ้นได้อย่ำงไร ? ยังไง ?"
ไม่ ฉันไม่ร้ว่ำมันเปนอย่ำงไร และฉันจะร้ได้อย่ำงไรว่ำเหตุใดจึงจ่ำยเงินจ ำนวนนั้น ?' เรำจึงต่อสู้กันเปนชัวโมงโดยบอกว่ำเธอจะร้ พูดไม่ร้ ู
ู
่
ู
ู
็
็
และเธอไม่ร้ .
ู
ี
็
็
ถำม ฉันว่ำเขำจะถำมฉันในสิ่งที่ฉันไม่เข้ำใจได้อย่ำงไร และตอนน้ฉันกเซ็นสัญญำและเลิกกัน แล้ว หลังจำกนั้นเขำกไม่โทรหำฉัน เลย
และข้ำพเจ้ำได้ยื่นขอทบทวนหมำยส ำคัญดัง กล่ำว
' เขำ พยำยำมวิ่งหน และ ท ำลำย หลักฐำน ' ฉัน ตกใจมำก
ี
ตรวจ สอบหมำยค้น คือ อะไร และฉันมีทนำยควำม
ฉันถำมทนำยว่ำกำรทบทวนหมำยส ำคัญคืออะไร และ ประธำน บอก ว่ำ คุณไม่ควรไปที่นันโดยเด็ดขำดและ ไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลย ไม่
่
ี
ี่
มี เอกสำรใด ๆ เลย และเพิ่งผ่ำนไปไม่กวันเท่ำนั้นที่เรำ ได้รับกำรแต่งตั้งจำกทนำยควำมรำยใหญ่และเรำมีส่วนเกยวข้องในคดีน้ด้วยซ ้ำ
ี่
ฉันมองไม่เห็น เลย
ี
ฉันบอกว่ำไปไม่ได้แล้วตอนน้ก็ไปไม่ได้แล้ว ,,,
ฉันท ำผิดพลำดครั้ง ใหญ ่
ว่ำ ' ฉันท ำผิดอะไรที่คุณไม่ตอบสนอง ฉัน ก ำลัง จะ ไป '
ทนำยควำมกล่ำวว่ำ ' คุณไม่ควรท ำเช่นนั้น ' และคุณ ควร
QR
335
