Page 7 - ESSAY THAI 1st
P. 7
ึ
็
ั
ค าสอนจากปู่ของฉนซ่งเปนครูที่ได้รบการตกแต่ง
ั
“โอซอง ~~~”
่
่
เสียงที่ใจดี อ่อนโยน แต่เข้มงวดของปูของฉันยังคงอยูในหูของ ฉัน
“ โอซอง คุณ ร้ไหมว่ำท ำไมฉันถึงตั้งชื่อคุณว่ำโอซอง ”
ู
่
วันหนึ่งปูของฉันตัดสินใจแล้วนังฉันบนตักและพูดคุยกันเปนเวลำ นำน
่
็
ตอนเด็กๆ ฉันแค่มองตำและปำกของคุณปูสลับ กัน
่
“ เอ่อ อืม ~~~ ท าตามน้นเลย ~”
ั
ั
็
ั
ึ
“ หน่ง ' ฉนเปนคนมีความฝน '”
็
“ หนึ่ง ' ฉันเปนคนมีควำมฝน '”
ั
เขำจูบตำปูของเขำและเลียนแบบตำและปำกของ ฉัน
่
็
ั
ุ
ึ
“ หน่ง ' ฉนเปนคนที่ตระหนกถึงอดมคติ ' ”
ั
“ หนึ่ง ' ฉันเปนคนที่ตระหนักถึงอุดมคติ ' ”
็
ั
ั
็
“หน่ง ' ฉนเปนคนที่สรางความม่งค่ง ' ”
ั
้
ึ
่
“ หนึ่ง ' ฉันเปนคนที่ประสบควำมส ำเร็จในด้ำนควำมมังคัง ' ”
่
็
ื
“ หน่ง ' ฉนเปนคนที่ชวยเหลอเพ่อนบ้านที่ต้องการความชวยเหลอ '”
่
ื
็
่
ั
ึ
ื
“ หนึ่ง ' ฉันเปนคนที่ช่วยเหลือเพื่อนบ้ำนที่ต้องกำรควำมช่วยเหลือ '”
็
QR
7
