Page 8 - ESSAY THAI 1st
P. 8

ั
                      ั
                        ็
                                ี
                  ึ
                                    ้
               “หน่ง ' ฉนเปนคนที่เตรยมพรอมส าหรบอนาคต'”
               “หนึ่ง ' ฉันเปนคนที่เตรียมพร้อมส ำหรับอนำคต'”
                        ็
               ปูพูดทีละ คน
                ่
               “ น คือจิตวิญญำณแห่งควำมเข้ำใจ ”
                  ี่
                                                                                ็
               “ คุณใช้ชีวิตอยูกับควำมฝน และ ถ้ำคุณมีควำมฝน คุณ ก็ เปน 'นักฝน' ดังนั้น คุณต้องท ำควำมฝนให้เปนจริง และ คุณต้องบรรลุควำมมัง ่
                                                                            ั
                                ั
                                              ั
                                                      ็
                                                           ั
                         ่
                ่
               คังอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ด ำเนนชีวิตโดยกำรช่วยเหลือเพื่อนบ้ำนที่ด้อยโอกำส และ ชี้แนะพวกเขำด้วยดี ”
                                  ิ
                                                                    ็
                      ี
               “ สุดท้ำยน้ มีควำมฝนที่จะเตรียมพร้อมส ำหรับอนำคตของประเทศเรำ เพื่อ ที่ จะเปนประเทศที่เข้มแขงได้ในอนำคต … ”
                                                                               ็
                            ั
                                                ี
               “ ดังนั้นตรวจสอบให้แน่ใจว่ำอธปไตยของประเทศน้จะไม่ถูกพรำกไปอีกต่อไป ”
                                   ิ
               ปูสบตำ ฉัน
                ่
               ผู้ชำยคนน้เข้ำใจหรือเปล่ำ ? ( เอียง เอียง ...)
                      ี
                                          ิ
                                   ี
               “ โอซองอำ ถ้ำ คุณจ ำทั้งหมดน้ได้ คุณจะกนได้ … ”
                   ็
               มันเปนเช่นนั้น ....
               ตอนนั้นไม่ร้ด้วยซ ้ำว่ำหมำยถึงอะไรจึงได้แต่ตำมไป ....
                       ู
                  ิ
               ได้กน ได้ เงินค่ำขนม ได้ สรรเสริญ ...
                           ู
               ทว่ำก่อนที่ฉันจะร้ตัว เพลงนั้นกไหลออกมำจำกปำกของฉันโดยอัตโนมัติรำวกับว่ำฉันก ำลังร้องเพลง อยู ่
                                   ็
               ส ำหรับตัวฉันเองในวัยเยำว์ ฉันชื่อโอซอง ,,,

               โอบกอด ควำมฝน ทั้งห้ำ จิต วิญญำณ และ จิตวิญญำณแห่งควำมเข้ำใจ .... นันคือวิธที่เขำเติบโต ขึ้น
                          ั
                                                                 ่
                                                                      ี
               เมื่อเขำสอนฉันถึง จิต วิญญำณแห่งควำมเข้ำใจ ดวงตำของปูฉันกเปน ประกำย
                                                      ่
                                                         ็
                                                           ็
               พ่อ ของฉัน
               เขำพยำยำมเทควำมร้ทั้งหมดที่เขำมีออก ไป
                             ู
               หลำนชำยไม่สำมำรถเข้ำใจควำมหมำย และ ไม่อยำก ร้ แต่ฉัน
                                                  ู
                          ี
                                    ี
               ใครจะคิดว่ำวันน้เขำจะพูดเรื่องน้ ใน ขณะที่ พูดถึง วิญญำณ ห้ำดำว
                       ั
               ฉันไม่เคยฝนถึงมันเลย ....
                                                    ่
               เห็น ว่ำฉันม จิตวิญญำณ แห่งควำมเข้ำใจ ที่เข้มงวดกว่ำปูของ ฉัน
                       ี
               ฉันกลำยเปนผู้ ศรัทธำ
                       ็

     QR




                                                      8
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13