Page 83 - ESSAY THAI 1st
P. 83
้
่
่
ผูอ านวยการฝายเผยแพรข่าวสารกระทรวงเยาวชน
็
้
เมื่อมีกำรฟนฟูคริสตจักร กำรชุมนุมประกำศที่ 'ทั้งครอบครัวต้องกำรมำเปนคริสเตียน' ....
ื
ี
ิ
ฉันได้รับพระคุณที่โบสถ์ อำสำพำกเพียร และรับกำรประกำศ .... ขณะนั้น เกดเหตุกำรณ์เช่นน้ ขึ้น
ิ
็
ิ
ี
เรื่องน้เกดขึ้นเมื่อ ฉัน เข้ำร่วมโบสถ์ Shinkwang ซึ่งเปนโบสถ์นกำยเยซูอิตเพรสไบทีเรียนด้ำนหลัง โรงแรม Ambassador
็
็
เมื่อฉันตัดสินใจที่จะท ำอะไรกตำมในชีวิต ฉันกมีนสัยที่จะท ำมันอย่ำงสุดควำม สำมำรถ
ิ
็
50 ปี ในมุกจองดง จุงกู โซล และ ฉัน ได้เปนหัวหน้ำแผนกประกำศภำยใน 9 เดือน หลังจำกเข้ำร่วมโบสถ์
็
็
ี
่
เปนเรื่องยำกที่จะเปนผู้อ ำนวยกำรฝำยประกำศข่ำวประเสริฐ ใน คริสตจักรอำยุ 50 ปเพียง 9 เดือนหลังจำก ลงทะเบียนกับคริสตจักร
ี
คริสตจักรแห่งน้ มีประวัติยำวนำนถึง 50 ปี และ มีผู้เชื่อ และ คนท ำงำนคริสตจักรจ ำนวนมำกที่ ได้รับมอบหมำยบทบำทตำมนั้น ...
็
็
ฉันจะต้องเปนคนหัวแขงและเร่ำร้อนขนำดไหน ถึงจะชักชวน คนอื่น ให้มำเปนหัวหน้ำแผนกประกำศได้ ?
็
็
แน่นอนว่ำฉันไม่ได้ท ำงำนอย่ำงหนักเพื่อเปนผู้อ ำนวยกำรผู้เผยแพร่ ศำสนำ
ฉันรับใช้อย่ำงเด็ดเดี่ยวด้วยควำมรักและศรัทธำของ ฉัน
่
ี
น้ เกดขึ้นครั้งหนึ่งที่กำรล่ำถอยของกลุมเยำวชน
ิ
เรำเช่ำโรงเรียนใกล้ทะเลเพื่อจัดกำรประชุมกลุมเยำวชนช่วงฤดูร้อน และ ใน วัน นั้น กลุมเยำวชน ได้จัดกำรประชุมสวดมนต์ ข้ำงนอก
่
่
จนถึงดึกดื่น
ผมจุดกองไฟบนภูเขำให้หนุ่ม ๆ ได้สวดมนต์ทั้งคืน ...
ี
ี
็
ฉันเปนคนจุดไฟน้ และฉันสวดอ้อนวอนขอให้พระเจ้ำช่วยปกป้องไฟน้ไม่ให้ ดับ
็
่
ฉันจุดกองไฟจนดึก และ คนหนุ่มสำวกสวดภำวนำ และเมื่อพวกเขำหนำว พวกเขำกจะมำอุน มือ คร่หนึ่ง แล้ว จึงจำก ไป ไม่ใช่ฤดูหนำว
ู
็
แต่ หนำวเพรำะอยูบนภูเขำและตอน ดึก
่
ในเวลำนั้น ขณะที่ฉันจุดไฟและไฟก ำลังลุกเปนสีแดง ค ำถำมกเริ่มเกด ขึ้น
็
ิ
็
' ท ำไมผู้คนต้องไปที่มืดหรือที่โดดเดี่ยว และ หลับตำเพื่อสวดมนต์ ?' ฉันอยำกร้ จริงๆ
ู
ี่
ิ
กลับจำกกำรประชุมอธษฐำนบนภูเขำโดยคิดว่ำ ควร ถำมศิษยำภิบำลหรือน้องชำยผู้ซื่อสัตย์เกยวกับค ำถำมนั้นเช้ำวัน พร่งน้ ี
ุ
QR
83
