Page 80 - ESSAY THAI 1st
P. 80
็
ี
ี
็
วิ่งทำงน้กวิ่งไปทำงนั้น บิน ไปทำงนั้นกวิ่งทำงน้ ,,,
ฉันกับไก่ฟ้ำมีสงครำม กัน
่
็
ื่
เมื่อเหนอยกลงมำ นัง ตอนนั้น ฉันก ำลังคิด จะหยิบมันขึ้น มำ
ี
แต่ที่น่ำแปลกคือเมื่อไก่ฟ้ำบินหนไปที่ใดที่หนึ่งซึ่งพ้นสำยตำของ เรำ
มันจะดีส ำหรับฉันและมันจะดีส ำหรับฉัน ... .
ี
ผู้ชำยคนน้ไม่ได้เคลื่อนไหวอยูในขอบเขตกำรมองเห็นของฉันเท่ำนั้น เหรอ?
่
ฉันปล ้ำกับไก่ฟ้ำบนภูเขำเปนเวลำหนึ่งหรือสอง ชัวโมง
่
็
ี
หำกคุณปนต้นไม้บนหน้ำผำสูง พวกมันจะขว้ำงก้อนหินใส่คุณและท ำให้คุณล้ม ลง
เพรำะไก่ฟ้ำเหนอยจำกกำรไล่ไล่ไล่แบบนั้น ....
ื่
นำงฟ้ำเอำหัวของเธอไปบนพื้นหญ้ำและก ำลังหำยใจไม่ ออก
ในที่สุด ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้ำของฉัน ฉันจึงตะครบไก่ฟ้ำและจับมัน ไว้
ุ
เสื้อผ้ำของเขำเละเทะ แขนและขำของเขำ เต็มไปด้วยรอยขดข่วนและรอยแผลเปน และ ใครกตำม ที่ เห็นเขำคงดูเหมือนเขำเปนบ้ำไป
็
ี
็
็
แล้ว
เมื่อฉันจับไก่ฟ้ำด้วยมือเปล่ำ เด็ก ๆ กเบิกตำกว้ำงว่ำมันแปลกขนำด ไหน
็
หลังจำกแน่ใจว่ำฉันได้จับไก่ฟ้ำด้วยมือเปล่ำ แล้ว ฉันกบินไก่ฟ้ำกลับไปที่ ภูเขำ
็
หลังจำกนั้น ฉัน ก็ กล่ำว ค ำน ำ ต่อ พระเจ้ำ
ฉันจะใช้ ชีวิตที่เหลือเพื่อถวำยเกียรติแด่พระเจ้ำ !!!
็
และตั้งแต่วันนั้นเปนต้นมำ ชีวิตฉันกเปลี่ยนไปอย่ำง สิ้นเชิง
็
แทนที่จะหำเงินและเอำเปรียบ ควำม ทุมเทและกำรบริกำรเริ่มกลำยเปนทุกสิ่งทุกอย่ำงในชีวิตของ ฉัน
่
็
ฉันสำมำรถสัมผัสถึงควำมสุขได้มำกขึ้นเรื่อยๆ ผ่ำนกำรอุทิศตนและบริกำร นั้น
เพรำะฉันได้ประสบกับปำฏิหำริย์มำกมำยด้วยตำของฉัน เอง
ี
ฉันไม่สำมำรถเชื่อในพระเจ้ำ ได้ ฉันจึงไม่ประนประนอมกับ โลก
ตรัส ว่ำ 'ควำมสุขมีแก่ ผู้ที่ถูกข่มเหงเพรำะ ควำม ชอบธรรม '
ู
หลังจำกคิดมำหลำยวันว่ำควำม ชอบธรรมนั้นคืออะไร ฉัน ก็ ร้ควำม หมำยของมัน
ิ
( ด้วยควำมช่วยเหลือจำกพระวิญญำณบริสุทธ์ ….)
ี
ในที่น้ ควำมชอบธรรมหมำยถึง 'ชีวิตด ำเนนชีวิตตำมพระวจนะของ พระเจ้ำ '
ิ
ี
ิ
็
ื
กล่ำวอีกนัยหนึ่ง ถอ เปน ควำมชอบธรรม ที่จะไม่ฝำกควำมหวังของคุณไว้บนโลกน้แต่ในชีวิตนรันดร์ ตำมพระคัมภีร์ 'สิ่งที่คุณท ำเพื่อ ฉัน
็
คุณกท ำเพื่อฉัน ' น คือ ควำม ชอบธรรม
ี่
QR
80
