Page 137 - ESSAY THAI 02
P. 137
็
็
บำงคนคิดว่ำรำงวัลเปนสิ่งที่ต้องมอบให้กับคนที่ท ำผลงำนได้ดี แต่ กมีรำงวัลที่มอบให้กับคนที่ท ำผลงำนได้ดี ด้วย
็
รำงวัลส่วนใหญเปนแบบเดิม และ แบบหลังที่ฉันหมำยถึงคือ ,,,
่
ใน
็
่
่
' ขณะเยี่ยมชมหน้ำผำหินใหญ คนที่ใช้ชีวิตอยูกับควำมคิดในกำรท ำควำมดี เช่น ' ฉันก็เหมือนหน้ำผำใหญ ' กมคุณค่ำที่ควรท ำ ตอบ
่
ี
็
็
ื
็
แทน ไม่จ ำเปนต้องให้ผลดีเสมอไปไม่ว่ำพวกเขำจะท ำหรือไม่ กตำม ท ำหรือไม่ท ำกถอว่ำยังพอให้รำงวัล ได้
ุ
็
ฉันเปนคนภำคภูมิใจที่น ำควำมร่งโรจน์มำสูเกำหลีฉันต้องกำรน ำเสนอสิ่งเหล่ำน้ให้คนทั้งประเทศในพิธมอบรำงวัล
ี
ี
่
ที่ จะให้รำงวัล
และให้คนทั้งชำติตระหนักถึงควำมหมำยของรำงวัล น้ ี
็
ฉันต้องกำรแสดงให้ผู้คนเห็นกำรท ำงำนอย่ำงหนักเพื่อเปนผู้รับ รำงวัล
ิ
ดังนั้น สหพันธ์วิสำหกจขนำดกลำงและขนำดย่อมแห่งโลก จึง แต่งตั้งประธำนส ำหรับแต่ละเมืองและจังหวัด
ี
นอกจำกน้ เรำ ยังแต่งตั้งประธำน ส ำหรับแต่ละเมือง เทศ มณฑล และ เขต และประธำนส ำหรับแต่ละย่ำน
เขำ ท ำงำน แต่ทั้งหมดน้ต้องได้รับกำรจัดระเบียบ
ี
ดังนั้น เช่นเดียวกับ ผู้บัญชำกำรสิบ ผู้ บัญชำกำร หนึ่งร้อย หรือ ผู้บัญชำกำรหนึ่งพัน เมือง และจังหวัดต่ำงๆ จะมีผู้บัญชำกำรหนึ่งพันคน
ที่จะเปนผู้น ำพันคน และ สร้ำงตลำดในเมืองใหญ ่
็
นอกจำกน้ เมื่อมีกำรสร้ำงคน ในเมือง เทศมณฑล หรือเขตหนึ่ง นำยร้อยจะถูกสร้ำงขึ้นเพื่อน ำคน 100 คน
ี
็
ี
็
นอกจำกน้ เมื่อ คุณเปนโฟร์แมนและ ได้ 10 คน คุณกจะได้ โฟร์แมน
ั
เรำจะท ำเช่นน้เพื่อให้พวกเขำสำมำรถอยูและแบ่งปนกับผู้อื่น ได้
ี
่
ิ
เนองจำกผมมีประสบกำรณ์ในกำรสร้ำงและด ำเนนกิจกรรมสหกรณ์และกิจกรรมกลุม ผมจึงมันใจว่ำสำมำรถด ำเนนกจกำรได้ ดี
่
่
ื่
ิ
ิ
ี
ั
็
ิ
ี
นอกจำกน้ ฉันด ำรงต ำแหน่งหัวหน้ำองค์กรมำเปนเวลำ 30 ปแล้ว และปจจุบัน ด ำรงต ำแหน่งประธำน สหพันธ์วิสำหกจขนำดกลำงและ
ขนำดย่อมมืออำชีพแห่งโลก ดังนั้น ฉันจึงเดินทำงไปทัวประเทศในระหว่ำงพิธแต่งตั้ง เรำจะไปรอบๆและจัดพิธมอบรำงวัลให้กับผู้ได้รับ
่
ี
ี
่
กำร แต่งตั้ง ในฐำนะบุคคลที่มีสถำนะนั้น ฉันสำมำรถให้มันได้อย่ำง มันใจ
เพรำะผมมีสถำนะเปนประธำนคณะกรรมกำรสหกรณ์ ,,,
็
เพรำะมีส ำนักงำนใหญ่สหกรณ์ ,,,
ี
ฉันสำมำรถให้เดิมพันได้ และด้วยเหตุผลน้ ฉัน จะ ด ำเนน งำนน้ ต่อ ไป
ิ
ี
QR
137
