Page 140 - ESSAY THAI 02
P. 140
ี
ประเทศที่เรียกว่ำเกำหลีน้ ...
่
่
่
ปูของฉันมีชีวิตอยูและเสียชีวิต พ่อ ของฉันมีชีวิตอยูและเสีย ชีวิต
่
ที่ฉันจะอำศัยอยู และ ที่ที่ลูก ๆ ของฉันจะอำศัย อยู ่
เพรำะฉันคิดว่ำฉันต้องทะนุถนอมและรัก
ฉันท ำงำนเพื่อประเทศของฉัน ...
ผู้คนพยำยำมขำยฉันด้วยควำมคิดของตัว เอง
็
ทุกครั้งที่ฉันสร้ำงคนเลวและท ำให้ใครฆ่ำฉัน มันเจ็บปวดและฉันกร้องไห้เปน เลือด
็
ุ
ี
ประวัติศำสตร์กำรโทรแบบใดที่คนร่นหลังไม่ใช่สิ่งที่ถูกเขยนขึ้นในยุคที่มีชีวิต
ี
ุ
ว่ำ มันถูกเขยนขึ้นโดยคนร่นต่อ ๆ ไป
ี
เล่ม น้ ฉันเขยนบำดแผล เลือด รอย ฟกช ้ำ และ ทุกสิ่งทุกอย่ำงที่ ฉันต้องทนทุกข์ทรมำนในชีวิต
ี
ฉันจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่ำงไว้ข้ำง หลัง
นัน เปนสำเหตุที่หนังสือเล่มน้ มีมำกกว่ำ 1,000 หน้ำ และ ฉันคิดว่ำมีเน้อหำมำกมำยอยูใน หนังสือเล่มเล็กที่มีควำมหนำมำกกว่ำ 1,000
ื
ี
็
่
่
หน้ำ น้ ี
่
ิ
ดังนั้นควำมร่วมมือและกจกรรม กลุม
และ GA ซึ่ง เปน บริษท SPC ที่ท ำหน้ำที่เปนบริษทขำยพิเศษที่ได้รับกำรสนับสนุนจำก GOB และ GIGAKOREA
ั
็
ั
็
่
ก ำลัง พยำยำม ที่จะ ก้ำว ไป สู อนำคต ด้วยแนวคิดของ รถ ม้ำ สำม หัว
ออกเดินทางกันเลย !!!
QR
140
