Page 138 - ESSAY THAI 1st
P. 138
เกีย ว กับ กตัญ ญู ( ใน คุก )
่
ไม่ว่ำวิกฤตอะไรจะเกดขึ้นในชีวิตของฉันในอนำคต
ิ
ขอบคุณ .
ู
ี่
หลังจำกมำที่น ฉันได้เรียนร้ควำมหมำยของควำม กตัญญู
ู
่
ควำมกตัญญูคือสิ่งที่ฉันท ำเมื่อมีคนช่วยเหลือฉัน แต่นันไม่ใช่สิ่งเดียวที่ฉันเรียนร้ที่ น ี่
ิ
แต่ฉันควรจะขอบคุณที่ถูกกล่ำวหำอย่ำงผด ๆ .... ฉันควรจะขอบคุณที่ท ำให้ฉันเสียใจ .... ฉันควรจะขอบคุณที่ฉันต้องทนทุกข์ .... ฉันควร
จะขอบคุณแม้ในสิ่งที่ฉันไม่สำมำรถเข้ำใจ ได้ .. .น เปนกำรขอบพระคุณในทุก สิ่ง
ี่
็
ี่
ฉันขอบคุณแค่ไหนที่มำที่นเพื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตของฉัน และ ได้รับพลังในกำรไตร่ตรองและหันหลังกลับ ?
่
่
็
ี
ั
ถ้ำฉันอยูที่ท ำงำน ฉันคงเครียดจำกปญหำส่วนตัวมำกมำย และ อำจตำยเพรำะท ำงำนหนัก แต่ตอนน้ฉันอยูที่น กไม่มใครท ำให้ฉันเครียด
ี
ี่
และฉันกไม่ต้องท ำงำนหนักเกนไป . ฉันซำบซึ้งใจ จริงๆ
ิ
็
ฉันร้สึกขอบคุณมำกยิ่งขึ้นที่สำมำรถจัดกำรสุขภำพของตัวเองได้ด้วยกำรออกก ำลัง กำย
ู
็
เมื่อฉันเห็นตัวเองถูกกล่ำวหำอย่ำงไม่ถูกต้องและถูกคุมขัง วิสัยทัศน์ของฉันกมืดมนในตอน แรก
อย่ำงไรกตำม เมื่อเวลำผ่ำนไป ฉันร้สึกซำบซึ้งต่อสถำนกำรณ์ที่มอบให้ฉันผ่ำนปญญำที่พระเจ้ำประทำนแก่ฉัน และ พระองค์ทรงประทำน
ั
็
ู
็
ั
ปญญำแห่งชีวิตแก่ฉันซึ่งจะเปนประโยชน์ในสถำนกำรณ์ที่ไม่สมบูรณ์ในปจจุบันของ ฉัน
ั
็
็
็
ี่
แม้แต่ที่น ฉันกมองเห็นควำมช่วยเหลือ บำงครั้งฉันกมีคนที่ฉันจ ำเปนต้องสอน และ บำงครั้ง ฉัน ก็ เห็นคน ที่ ฉันต้องปกป้อง
ตอนที่ฉันอยูที่น จูๆ ฉันกกลำยเปนผู้ใหญของคนที่น และ พวกเขำกฟงฉัน ... และกลับใจ จำกบำปของพวกเขำ ... และศึกษำพระคัมภีร์ ...
ี่
่
ั
็
ี่
็
่
็
่
ี
่
ทีละคน เมื่อเห็นคนเหล่ำน้เปลี่ยนไป .... อบอุน ใจ จริงๆ
เมื่อมีเงินเข้ำมำ ซื้ออำหำรและ แจกจ่ำย มัน คืองำนของฉัน ... และควำมสุขของ ฉัน
ิ
ื่
ฉันใช้เวลำอธษฐำนเผอผู้คนที่อยูกับฉันที่ น ี่
่
ในบำงแง่ อำจเปนไปได้ว่ำพระเจ้ำส่งเรำมำเพื่อช่วยผู้คนที่ น ี่
็
QR
138
