Page 134 - ESSAY THAI 1st
P. 134
ฉันพูดต่อโดยไม่พลำดแม้แต่จังหวะ เดียว
ู
“ ดังนั้น ฉันกล้ำถำมคุณ ฉัน ต้องกำรให้ครอบครัวของฉันเรียนร้ในนำมของฉันด้วยเงินที่ฉันจ่ำยไป ... ฉันต้องกำรเปลี่ยนและโอนอ ำนำจ
นั้นให้กับครอบครัวของฉันด้วยหนังสือเดินทำงที่ฉันได้ รับ
ี
“หำกค ำขอที่ถูกต้องตำมกฎหมำยของฉันไม่ได้รับกำรยอมรับในวันน้ … ควำมประทับใจต่อออสเตรเลียของฉันคงจะแย่ ” เขำพูดว่ำ .
็
่
ุ
จำกนั้นเขำกนังคร่นคิดอยูพัก หนึ่ง
่
เขำนังเฉยๆ รำวกับว่ำเขำถูกโจมตี และบอกให้ฉันออกไปข้ำงนอกสัก พัก
่
่
ิ
ขณะที่ฉันก ำลังรออยูข้ำงนอก .... เคำน์เตอร์หลำยแห่งถูกปดและมีไกด์ติด ไว้
เคำน์เตอร์ปด 10 นำที เนองจำกมีกำรประชุมเร่ง ด่วน
ิ
ื่
อีกไม่นำนก่อนที่ เขำ จะพูด ว่ำ “คุณ ค วอน มำ เลย ”
ฉันเข้ำไปแล้วเขำกยื่นกำแฟให้ฉันหนึ่งแก้วและ .... กคุยกับ ฉัน
็
็
็
“ คุณเปนคนที่น่ำทึ่ง ” คือกำรท ำ มัน
เอำน่ำ .... “ เรื่องรำวของคุณซำบซึ้ง ใจ
ฉัน เข้ำใจ จุดยืนของคุณอย่ำงถ่องแท้ ”
จำกนั้นเขำกขอหนังสือเดินทำงของฉัน และ ดูแลทุก อย่ำง
็
ิ
ื
็
เมื่อฉันดูลำยเซ็นและเน้อหำข้ำงใต้ ( เอกสำรร่ำงเอกสำร ) ทุกคนที่รับผดชอบได้ลงนำมแล้ว และ เปนสัญญำณว่ำพวกเขำอนุญำตเพรำะ
พวกเขำร้สึกว่ำค ำกล่ำวอ้ำงของฉันนั้น สมเหตุสมผล
ู
พวกเขำหยุดงำนและยังไปประชุมกับเจ้ำหน้ำที่เพรำะฉัน ด้วย
็
่
ิ
นับตั้งแต่นั้นเปนต้นมำ .... ได้มีกำรเปดกฎหมำยใหม่ซึ่งอนุญำตให้มีกำรแลกเปลี่ยนวีซ่ำนักเรียนในท้องถนส ำหรับวีซ่ำ คูหู
ิ่
เพรำะกฎหมำยไม่ได้หมำยควำมว่ำบำงคนท ำได้และบำงคนท ำไม่ได้ ....
ี
หำกสิ่งน้เกิดขึ้นกับคุณเช่นกัน Australian Chesswood แม้ว่ำคุณจะไป ที่ด่ำนตรวจคนเข้ำเมือง และแสดงวันที่ออกวีซ่ำ
็
และตัวอย่ำง ควอน โอซอก ( นำมสกุล ) ระยะเวลำดังกล่ำวกจะขยำยออก ไป
ข้ำพเจ้ำจึงออกมำเล่ำเรื่องน้ ให้คริสตจักรฟง ฉันแจ้ง บำทหลวงคิม ว่ำ
ั
ี
สมำชิกคริสตจักรมีควำมสุขมำก โดยบอกว่ำพวกเขำได้ท ำสิ่งที่น่ำอัศจรรย์อย่ำงแท้จริง ส ำเร็จ
ฉันยังคงไม่สำมำรถลืมควำมมีน ้ำใจของผู้จัดกำรคนนั้นในออสเตรเลีย ได้
QR
134
