Page 386 - ESSAY THAI 1st
P. 386
ฉันจึงเชื่อใน พระเจ้ำ
็
ี
ี
ดังนั้น ถ้ำฉันให้เหตุผลสองสำมข้อว่ำท ำไมฉันถึงเชื่อในพระเจ้ำ เหตุผลหนึ่งกคือ: ฉันจะสร้ำงสิ่งเหล่ำน้ทั้งหมดบนโลกน้ได้อย่ำงไร?
ิ
ี
วันหนึ่ง ฉันมองลงไปยังโลกจำกเนนเขำที่ม พำยุ
่
ใครเปนคนสร้ำงพำยุทะเลใหญขนำดนั้น ?
็
ฉันเชื่อว่ำมันไม่ได้ถูกสร้ำงขึ้นโดยมนุษย์ แต่โดยพระเจ้ำ ดังนั้นฉันจึงมองไปที่ธรรมชำติและเชื่อว่ำมีผู้ สร้ำง
อย่ำงที่สองคือ คนที่มีควำมซับซ้อนเช่นคุณและฉันถูกสร้ำงขึ้นโดยบรรพบุรษของ
ุ
ฉันไม่เชื่อ มัน มัน
ี
ดังนั้นสิ่งเหล่ำน้คือศรัทธำ แต่ฉันเชื่อในสิ่งที่มองไม่เห็นและเชื่อในพระคัมภีร์ ด้วย
ื
ดังนั้นเพียงเพรำะฉันเข้ำใจเน้อหำในพระคัมภีร์ด้วยหัวของฉันมันกถูกและเพยงเพรำะฉันไม่เข้ำใจกไม่ผดไม่จ ำเปนต้องพูดรำวกับว่ำฉันร้ ู
็
ี
็
ิ
็
ี่
ทุกสิ่งเกยวกับโลกโดยอำศัยอะไร ฉันมีประสบกำรณ์มำตลอดชีวิตซึ่งฉันจะมีชีวิตอยูได้เพียงไม่กปเท่ำนั้น
ี่
ี
่
กล่ำวอีกนัยหนึ่ง
ี
เมื่อเทียบกับช่วงเวลำมหำศำลหลำยสิบล้ำนปน้ สิ่งที่ผมประสบมำนั้นยิ่งใหญมำก
่
ี
มันเปนเรื่องเล็ก ๆ
็
ถ้ำอย่ำงนั้นมันคงไม่เหมำะที่จะพูดถึงเรื่องทั้งหมดด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ นั้น
ดังนั้น ฉันยอมรับว่ำสิ่งที่ฉันเห็นและร้สึกนั้นเล็กน้อยมำก และฉันยอมรับข้อบกพร่องของตัวเอง และกำรเรียกมันว่ำศำสนำหมำยถึงกำร
ู
ยอมรับข้อบกพร่องของตัวเอง
ฉันคิดว่ำ ศำสนำ เปน กระบวนกำรของกำรเคำรพผู้อื่นและเอำชนะข้อบกพร่องของฉันด้วยกำร อธษฐำน
็
ิ
สักวันหนึ่ง ,,,,
ชำวคริสต์และชำว พุทธ
นอกจำกน้ยังมีเวลำที่ศิษยำภิบำลต่อสู้ กันเอง
ี
็
แล้วพวกเขำกถำมค ำถำมนั้นกับ ฉัน
ุ
“ ศาสนาคริสต์มีประโยชน์ ไหม? พทธศาสนามีประโยชน์ไหม ?”
ครำวนั้นเมื่อพวกเขำถำมข้ำพเจ้ำ ข้ำพเจ้ำกตอบไปอย่ำงน้ .
ี
็
“ มใครบ้างในพวกเราที่ไมอยากมองและโอบกอดผูหญงที่แสนวเศษ ? และ เขำพูดว่ำ “ มใครบ้างที่ไมอยากน่งรถในขณะที่
ั
ี
่
ิ
้
่
ิ
ี
มองหารถดีๆ สักคัน ?”
QR
386
