Page 389 - ESSAY THAI 1st
P. 389

็
                            ี
         สิ่ง ที่ส ำคัญที่สุดในกรณีเช่นน้คือมันไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ำไม่เปนไรเพรำะกลุมของเรำมีควำมส ำคัญมำกและคุณก็แย่พอๆ กัน
                                                         ่
                                                   ็
                        ็
                                                    ็
         ดังนั้น ถ้ำพุทธศำสนำเปนศำสนำแห่งกำรท ำสมำธ ศำสนำคริสต์กเปนศำสนำแห่งกำรท ำ สมำธ ิ
                                         ิ
                    ็
                                                     ิ
                                                                              ิ
               ็
         อย่ำงไรกตำม เปนกำรไม่ถูกต้องที่จะกล่ำวว่ำศำสนำแห่งกำรท ำสมำธนั้นถูกต้องและศำสนำแห่งกำรท ำสมำธนั้นแตกต่ำงกัน
         ไม่ .
                 ี
                                 ิ
                       ิ
                  ่
                                                                                     ี่
                                                                          ิ
                                                                                      ็
         ผมคิดว่ำ วิธนังสมำธที่ดีกว่ำคือกำรเปดเผยสิ่งที่สกปรกด้วยกำรท ำสมำธและ เติมเต็มด้วยกำรท ำสมำธ แบบคริสเตียน นเปน วิธ ที่ดีมำก
                                                                                          ี
                                                       ิ
                              ็
         ไม่จ ำเปนต้องคิด เหมือนว่ำฉันเปนแบบน้ คุณกเปนแบบนั้น ดังนั้น คุณจึงเปนคนไม่ดี และ ฉันกเปนเช่นน้ คุณ เปนคนดี
              ็
                                       ็
                                         ็
                                   ี
                                                                                ็
                                                                           ี
                                                                     ็
                                                                       ็
                                                         ็
         ในศำสนำ อิสยำห์ 55 : 8-9 กล่ำวว่ำ “เพรำะควำมคิดของฉันไม่ใช่ควำมคิดของฉัน และทำงของฉันไม่ใช่ทำงของฉัน ฟ้ำ สวรรค์สูงกว่ำ
                              ่
         แผ่นดิน และทำงของฉันยิ่งใหญกว่ำของฉัน
         ดังค ำกล่ำวที่ว่ำเมื่อเรำเคำรพซึ่งกันและกันและท ำให้ควำมคิดของผู้อื่นดีกว่ำของเรำเองจะไม่มีกำรทะเลำะวิวำท กัน
         ดังนั้นควำมคิดของเรำจึงอยูที่นและเดียวน้ เท่ำนั้น
                           ่
                                    ี
                                 ๋
                             ี่
         หำกเรำมีมุมมองทำงศำสนำน้กับควำมคิดที่ว่ำควำมคิดของพระเจ้ำยิ่งใหญ่และสูงกว่ำควำมคิดของเรำ  เรำสำมำรถเอำชนะข้อบกพร่อง
                            ี
         ของเรำได้เสมอในวัน น้ ี
         และในขณะที่เรำก ำลังพูดถึงศำสนำอยูตอนน้ ฉันไม่สำมำรถพูดถึงศำสนำของคนอื่นได้ แต่ฉันจะพูดเกยวกับศำสนำ น้ ี
                                                                          ี่
                                  ่
                                      ี
         มัน มำพร้อมกับรำคำ
         รำคำเท่ำไหร่ ?
         เหตุใดพระเจ้ำจึงประทำนพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ผู้รักพระบุตรของพระองค์เองมำยังโลกน้เพอเรำ ?
                                                                      ี
                                                                        ื่
         ท ำไมเรำต้องจ่ำยรำคำเลือด ? ลองคิดดู สิ ผมขอยก ตัวอย่ำงที่ดี ให้ กับคุณ
         เรำ เห็น ในหนังสือ
                 ี
         มีเรื่องแบบน้ ,,,,




















                                                                                                      QR




                                                     389
   384   385   386   387   388   389   390   391   392   393   394