Page 13 - ESSAY THAI 1st
P. 13

่
         ว่ำกันว่ำมีผู้คนจ ำนวนมำกมำรวมตัวกันรอบๆ และในหมูพวกเขำ มีคนก ำลังกล่ำว สุนทรพจน์
                                                             ็
                                                                   ิ
                                                ่
                                                  ่
         ดังนั้นฉันจึงมองอย่ำงใกล้ชิดและเห็นว่ำหลำนชำยของฉันอยูที่นันอย่ำงขยันขันแขงในกำรอธบำยบำงอย่ำงให้ผู้ชมจ ำนวนมำก ฟง ั
         คิด ว่ำ ' ฮ๊ำ ~ ผู้ชำยคนน้ไม่ใช่ผู้ชำยธรรมดำ' …,
                         ี
                    ั
                                ็
                                     ่
         ในขณะที่เขำทั้งฝนและตื่น เมื่อใดกตำมที่ปูของฉัน ผู้เฒ่ำในละแวกบ้ำน ครอบครัว แม่ ป้ำของฉัน และญำติมำรวมตัวกัน เขำจะพูดถึง
         ฉัน หลำนของเขำ เสมอ


         ปู ของฉันมำก
          ่
            ่
                   ็
                              ็
                        ิ
         ว่ำ ปูของฉันเปนนักธุรกจที่เข้มแขงมำก
         ด้วย โรคอัมพำตในปต่อๆ มำ แต่ เขำกมีสุขภำพที่ดีและมีอำยุยืนยำวก่อนเสียชีวิต
                                  ็
                      ี
                       ่
         ควำมฝนสุดท้ำยของปูของฉันคือส ำหรับฉันซึ่งเปนหลำนชำยของเขำที่จะเติบโตมีสุขภำพแขงแรงและดีเพื่อที่ฉันจะได้เปนคนงำนที่ม ี
                                        ็
                                                                   ็
                                                                                    ็
              ั
         คุณค่ำส ำหรับอนำคตของประเทศ น้ ี
                                                ' ฉนในวนน้' ี
                                                      ั
                                                  ั
                                                          ิ
                                      ค าสอนและถ้อยค าอนศักดิ์สทธ์ของปู ่  ...
                                                     ั
                                                            ิ
         ทุกวัน ฉันกนค ำพูดของปูมำกกว่ำ ข้ำว
                 ิ
                         ่
                                                                                             ื
                   ึ
                                                                                           ิ
                                                      ็
         เขำได้ รับกำรฝก และ ติดอำวุธด้วย ' จิตวิญญำณแห่งควำมเข้ำใจ ' เปนวิญญำณ และ ' กำรปรำบปรำมชองคยองซำมุนและลัทธขงจ๊อ '
         เปน ทัศนคติ
           ็
         ที่น … อีกครั้ง … ค ำเทศนำของศิษยำภิบำล 'พระวจนะของพระเจ้ำ' … .
           ี่
                                                                      ี
                                                                  ั
                                                                                         ิ
                          ่
                                                    ็
         เช่นเดียวกับเด็กส่วนใหญ เหตุผลที่พวกเขำไปโบสถ์เมื่อยังเปนเด็กก คือ ขนม หวำน ขนมปง คุกก้ ผล ไม้ ฯลฯ ... . ฉันก ำลังจะกน ข้ำว
                                               ็
         เพื่อที่จะได้กนแบบนั้น ฉันท ำงำนหนักที่ โบสถ์
                 ิ
         แล้ว วันหนึ่ง ... ระหว่ำง เทศนำของ บำทหลวง
         “ ถ้าท่านช่วยคนจน คนเปลือยเปล่า และคนหิวโหย ท่านก็จะให้เรายืม”

                                                                                       ็
         เขำก ำลังเทศนำถ้อยค ำในพระคัมภีร์ และ ถ้อยค ำเหล่ำนั้นกปกคลุมสมองและร่ำงกำยของฉัน และร่ำงกำยของฉันก็กลำยเปนอัมพำตไป
                                               ็
         ชัวขณะ หนึ่ง
          ่



                                                                                                      QR




                                                     13
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18