Page 106 - ESSAY THAI 02
P. 106
มำเริ่มต้นใหม่กัน !!!
โดยน ำทุกสิ่งที่ฉันได้ท ำมำไว้ในพระรำชบัญญัติพื้นฐำนว่ำด้วย สหกรณ์
็
็
จัด สต๊อกของฉัน เปน 10 ชิ้น และ แบ่งออกเปน 7 ชิ้น
็
ุ
ด้วยกำรดูแลทุกสิ่งทุกอย่ำงเปนพ้นฐำน ฉัน จะท ำให้สำธำรณรัฐเกำหลีเจริญร่งเรือง ซึ่งฉันไม่สำมำรถ ท ำได้
ื
ขอให้คนยำกจน คนยำกจน และคนหิวโหย อยูดีมี สุข
่
ิ
เรำ จัดหำงำน ให้กับ ผู้ที่ไม่มีงำนท ำ และ เพิ่มผลก ำไรเพิ่มเติมให้กับเจ้ำของธุรกจขนำดเล็กและผู้ประกอบอำชีพอสระ เพื่อป้องกันไม่ให้
ิ
ปดกจกำร หรือ เลิกกจกำร
ิ
ิ
ิ
ั
ั
เรำส่งออกผลิตภัณฑ์จำกบริษทขนำดเล็กและขนำดกลำงและบริษทขนำดกลำง ไม่เพียงแต่ภำยในประเทศเท่ำนั้น แต่ยังรวมถึง
ต่ำงประเทศ ด้วย
ดังนั้นจึงสร้ำงผลก ำไรได้มำก ขึ้น
นอกจำกน้ ด้วยกำรปรับใช้ แพลตฟอร์มโดเมนตัวเลข ของเรำ ทัวโลก ,,,
่
ี
ผล ก ำไรทั้งหมดที่เกดขึ้นเพื่อช ำระหน้ของประเทศ
ี
ิ
ดังนั้น ฉันไม่ร้เกยวกับควำมยำกล ำบำกในวันน้ ควำม เจ็บปวดในวันน้ หรือ มีกคน ที่พยำยำม คุกคำมฉันและท ำให้ฉันร้สึกแย่ แต่ทั้งหมด
ี
ู
ี่
ู
ี
ี่
ี
น้ไม่เกยวข้อง เลย
ี่
็
่
เพรำะฉันตัดสินใจสละชีวิตให้พวกเขำและเสี่ยงชีวิต ไม่ว่ำสำธำรณรัฐเกำหลีจะอยูหรือตำย กตำม
ิ
็
ิ
ธุรกจของ GOB แต่เปนควำมผดพลำดที่จะป้องกันไม่ให้มันเกด ขึ้น
ิ
เช่น กันที่จะตัดสินว่ำมันไม่สำมำรถท ำได้
เปนเรื่องจริงที่ผู้คนจ ำนวนมำกมีควำมเจริญร่งเรืองตั้งแต่นั้น มำ
็
ุ
ฉันแค่ทนทุกข์และกลำยเปนคนไม่ ดี
็
ี
่
่
ื
่
จะเงียบอยูได้ยังไง ในเมอศักดิ์ศรีถูกเหยยบย ำ !!!
ื
ี
ั
ั
ั
่
ฉนให้ความส าคญกบช่อเสยงมากกวา เงิน
ิ
ี
่
่
ี
ี
้
ี
ิ
ุ
ี
ื
ี
น่คอบคคลที่ให้เกยรติมากกวาชวตและใชชวตอยางมเกยรติ !
พวกเขำเอำเกียรติของฉันไป ทั้ง ในฐำนะศำสตรำจำรย์ และ ประธำนกลุม และ เหยียบย ่ำ ฉัน ด้วยกำรปลอมแปลงและปลอมแปลงมัน
่
และท ำให้มันไม่เปนควำม จริง
็
จะไม่เสี่ยงชีวิตได้อย่ำงไร ? ฉันจะปกป้องคุณด้วยชีวิตของ ฉัน
ู
และฉันร้ดีกว่ำใครๆ ว่ำจะช่วยสำธำรณรัฐเกำหลีได้ อย่ำงไร
ู
เรำร้ดีกว่ำใครๆ ว่ำจะจัดหำงำนให้กับผู้ที่ไม่มีงำนท ำได้ อย่ำงไร
ิ
ธุรกจ ขนำดเล็กและขนำดกลำง และ เจ้ำของธุรกจขนำดเล็กประสบควำมส ำเร็จ
ิ
QR
เรำร้ว่ำองค์กรขนำดใหญ่และวิสำหกิจขนำดกลำงและขนำดย่อมจะเติบโตไปด้วยกันได้ อย่ำงไร
ู
106
