Page 107 - ESSAY THAI 02
P. 107
ี
ู
เรำยังร้วิธจัดกำรพวกเขำทำง กำรเมือง
ู
ฉันร้วิธหำมันอย่ำง ประหยัด
ี
ู
ฉันร้ด้วยว่ำฉันต้องรักษำควำมสัมพันธ์ทำง สังคม
ั
ู
ฉันร้ด้วยว่ำเรำต้องแสวงหำภูมิปญญำทำง วัฒนธรรม
็
ฉันกท ำอย่ำงเคร่งครัดเช่น กัน
ฉันไม่ได้ท ำเพื่อตัวเองจริงๆ แต่ ส ำหรับสำธำรณรัฐเกำหลี ฉัน ท ำเพื่อประโยชน์ของประชำชนเท่ำนั้น หนึ่ง
ู
ในฐำนะบุคคลหนึ่ง ฉัน อยำกจะเรียนร้และติดตำมพระเยซูในแบบที่พระองค์ ท ำ
็
ั
เขำไม่ต้องกำรที่จะสนุกกับ มัน พระเยซูไม่ได้พยำยำมที่จะเปน กษตริย์
่
พระเยซูสิ้นพระชนม์ขณะท ำควำมดีโดยเปนเพื่อนกับคนปวยและ คนจน เขำเสียชีวิตหลังจำกชดใช้บำปอัน หนักหน่วง ทั้งหมดของโลก
็
ฉันอยำกจะเลียนแบบพระ เยซู
ที่ ล ำบำก ดิ้นรน หลงทำง และไม่มีที่ยืน
สร้ำงงำน และ ท ำให้เกำหลีเจริญ ร่งเรือง
ุ
ว่ำ
่
แค่คิดถึง ควำมสับสน ครั้งใหญ !
ี
6,300 คนเปรียบ เสมือน ฝูงผึ้ง คนที่ไม่ม ควำมสัมพันธ์ ทำง วิชำกำร ควำมสัมพันธ์ ในระดับภูมิภำค หรือ ควำม สัมพันธ์ทำงสำยเลือด
ประมำณ 3,700 รำย
10,000 คน .
ด้วยกำรเดินทำงไปยัง 16 เมือง และจังหวัด ทัวประเทศ เรำ ได้ก่อตั้งธุรกจ และ ก่อตั้งสหกรณ์
ิ
่
ู
คุณร้สึกอย่ำงไรเมื่อต้องวิ่งไปรอบๆ โดยไม่ได้รับกำรคุ้มครองทำงกฎหมำยจำกสหกรณ์ ? ..
ี
็
็
บัดน้ข้ำพเจ้ำมีสหกรณ์ แล้ว ข้ำพเจ้ำกจะท ำงำนเปนสหกรณ์ไปจนสิ้นชีวิต
ฉันจะทุมเททุกสิ่งที่ฉันมีเพื่อฟนฟูองค์กรน้และท ำให้มันประสบควำมส ำเร็จ !
่
ี
ื
้
ิ
่
ี
ิ
ี
ั
ั
ี
สาธารณรฐเกาหลที่สวยงาม สาธารณรฐเกาหลที่นาภาคภูมใจ และ สาธารณรัฐ เกาหลที่ย่ง ใหญ ่
ั
ั
ี
ี
เกาหลที่ซึ่งมการแบ่งปนและแบ่งปน ,,,,
สำธำรณรัฐเกำหลีเปนประเทศที่ผู้คนในโลกต้องกำรอยูอย่ำงน้อยหนึ่งครั้ง และเช่นเดียวกับค ำพูดที่ว่ำควำมยำกล ำบำกนั้นดีส ำหรับฉัน
็
่
ฉัน ได้ยอมรับควำมยำกล ำบำกทั้งหมดมำด้วยควำม ยินดี
ตอนน้ฉันได้ตัดสินใจละทิ้งควำมคิดและสร้ำงสหกรณ์ขึ้น มำ
ี
เรำตัดสินใจที่จะกอบกู้สำธำรณรัฐเกำหลีด้วยกำรขยำย สหกรณ์
ั
็
ื
มาว่งกนอกคร้ง เพ่อ ให้เกาหลีเปนสัญลักษณ์ของโลก !!!
ั
ี
ิ
QR
107
