Page 169 - ESSAY THAI 3rd
P. 169
่
ั
็
ั
ผู้น ำเสนอร้องไห้ขณะน ำเสนอ และ ผู้ที่นังฟงร้องไห้ขณะ ฟง ในระยะสั้น มันเปนทะเลแห่งน ้ำตำและเบ้ำหลอมแห่ง อำรมณ์
แม้ว่ำทุกคนจะมีกำรแสดงออกเปนของตัว เอง
็
็
ื
เน้อหำทั้งหมดกเปนเช่น น้ ี
็
ี่
ู
ิ
' ฉันไม่ร้ว่ำท ำไมฉันถึงล้มเหลวจนถึงตอนน้ แต่ ฉันร้หลังจำกมำที่ น เช่นเดียวกับ สุนัข และหมู ฉัน ใช้ชีวิตโดยคิดว่ำฉันจะกนดี
ี
ู
่
่
และอยูคนเดียวได้ดี แต่ หลังจำก ได้รับกำรศึกษำ ฉันตระหนักว่ำ สังคม น้ควรเปนสังคมที่ผู้คนอยูร่วมกัน
็
ี
' ฉันร้ว่ำมันไม่ส ำคัญส ำหรับฉันที่จะกินให้ดีและอยูคนเดียวได้ดี แต่ สังคมของเรำต้องอยูร่วมกันได้ดี และฉันร้สึก ว่ำ ไม่ส ำคัญ
ู
่
ู
่
ที่จะมีชีวิตอยู แต่ ส ำคัญว่ำคุณใช้ชีวิต อย่ำงไร
่
ี
ฉันละอำยใจมำกกับวิถชีวิตของฉันจนถึงตอน น้ ี
ี
ิ
และฉันกคิดถึงควำมผดพลำดที่ฉันท ำในชีวิต และ ฉันจะใช้ชีวิตด้วยทัศนคติและทัศนคติแบบไหนต่อจำกน้ ' หลังจำกที่ได้เห็น
็
ู
พวกเขำเสริมสร้ำงควำมมุงมัน ฉัน ร้สึก ว่ำพลังของกำรศึกษำมีควำมส ำคัญเพียงใด
่
่
ุ
เปนบรรพบุรษของ GOB เช่นเดียวกับบรรพบุรษแห่ง ศรัทธำ
็
ุ
เรำกลับเกำหลี เรียนร้และทบทวนซ ้ำจนวันสุดท้ำย และ ไม่ม ใครบ่นสักคน เดียว
ี
ู
ึ
่
แน่นอนว่ำมีช่วงเวลำที่ยำกล ำบำกอยูบ้ำงเพรำะเรำทะเลำะกันระหว่ำงกำรฝก แต่ เรำท ำให้พวกเขำเข้ำใจและคืนดี กัน
ิ
คนที่น่ำจดจ ำในสมัยนั้น ได้แก่ ประธำนำธบดี ลีบกซอบ , ประธำนำธบดี คิม ชุน บก , ประธำนำธบดี โชชำงฮยอน ,
ิ
ิ
ประธำนำธบดีซอกซอก , บำทหลวง จองยง อ๊ก , ประธำนำธบดีคิมอึนซุก ฯลฯ
ี
ิ
ิ
่
เรำกลับมำที่เกำหลี และ ท ำงำนหนัก มำก ไม่มีอะไรมองเห็นได้ ฉัน แค่มีควำมคิดว่ำ ฉันจะมีชีวิตอยูได้ดี และมีทฤษฎีว่ำ ฉันจะ
ี
ี
พัฒนำมันด้วยวิธน้ สิ่งนั้น ท ำเช่นน้ และสิ่งนั้น แต่ จนถึงตอนนั้น ยังไม่มีอะไรได้รับกำรพัฒนำในลักษณะที่มองเห็น ได้
ี
QR
169
