Page 176 - ESSAY THAI 3rd
P. 176
่
ื่
ิ
ฉันต้องท ำสิ่งที่ยิ่งใหญให้ดี แต่ฉันภำวนำให้ท ำสิ่งเล็กๆ ได้ดี ด้วย สิ่งอัศจรรย์อย่ำงแท้จริงเกดขึ้นอย่ำงต่อ เนอง
็
็
ไปไหนมำไหนกพูดทุกคนก ฟง ั
่
ิ
ปำฏิหำริย์นั้นเกดขึ้น ไม่ใช่เพรำะฉันเก่ง แต่ เพรำะพระเจ้ำทรงอยูกับ ฉัน เสมอ
เมื่อฉันบอกว่ำฉันต้องกำรเลิกสูบบุหรี่หรือดื่มเหล้ำ ผู้คนหลำยสิบคนเลิกสูบบุหรี่หรือดื่มทุกที่ที่ฉันไป และ ในโปฮัง ชำวพุทธ 40
ู
คน น ำโดยปำร์ค กวำง-มิน ต้องกำรเรียนร้พระคัมภีร์และ ไปสักกำระ ดังนั้น ใครจะสำมำรถสอนพวกเขำได้ จะไปสักกำระ
อย่ำงไร?เขำยังขอ ด้วย
ชาวพทธให้พระคัมภีร์แก่ฉน
ุ
ั
สุข มำก
จอง ยง อ๊ก แล้ว เรำกตัดสินใจส่งบำทหลวงไปที่โปฮัง
็
ทุกที่ที่ผมไป ชำวพุทธจ ำนวนมำกเริ่มเปลี่ยนมำนับถอศำสนำ คริสต์
ื
ฉัน เคยเห็นผู้ไม่เชื่อมำโบสถ์และเชื่อในพระเยซู แต่ นเปนครั้งแรกที่ฉันเห็นชำวพุทธจ ำนวนมำกหันมำนับถอศำสนำคริสต์ ฉันไม่
ี่
็
ื
อยำกจะ เชื่อ เลย
่
( อันที่จริงนันคือสิ่งที่พระเจ้ำท ำ แต่ ฉัน มักจะลืมมัน ไป ชัวขณะ ฉัน คิดว่ำ นันคือเหตุผลว่ำท ำไม ฉันถึงถูกดุตอนน้ )
่
ี
่
ี
สิ่งน้ท ำให้ฉันตื่นเต้นมำกยิ่งขึ้น และ ฉันกมีควำมสุข มำก
็
เช่นเดียวกับที่เด็กต้องกำรคุยโวกับพ่อแม่ของเขำและรับรำงวัลเมื่อเขำเรียนหนักและได้เกรดดี ฉัน กอยำกจะไปประเทศของพระ
็
เจ้ำ อย่ำง รวดเร็ว พบกับพระเจ้ำ และรับรำงวัล
่
ิ
ไม่มีอะไรอยูในใจนอกจำกควำมส ำเร็จ ของ ธุรกจ GOB
QR
176
