Page 179 - ESSAY THAI 3rd
P. 179

พบกับลี ซังมิน

                                                          ็
                                                             ื
                   ี
                    ิ
               เรื่องน้เกดขึ้นเมื่อฉันไปจิน  เฮ Lee Sang  -min  ซึ่งมำเปนผู้ถอหุ้นจำก Jinhae  มีชีวิตที่ยำกล ำบำกมำก  แต่ก ็
               เปนคนคิดบวกมำก
                ็
               ระหว่ำงทำงไปสนำมบินหลังจำกไปเยี่ยมจินแฮในวันนั้นด้วยรถของเขำ
               'ประธำน คุณ ก ำลังม ช่วงเวลำ ที่ยำกล ำบำก ใช่ ไหม?' ' อะไร ?' ดังนั้น ,
                             ี
                   ู
                                   ็
               ' เรำร้ทุกอย่ำง . ควำมยำกจนเปนบำป ดังนั้นหำกคุณต้องกำรช่วย คนจน คุณต้องรับบำปนั้น ไป เขำเอ่ยถ้อยค ำปลอบ ใจ
                                  ็
               ฉันไม่ได้ตอบอะไร แต่ ซังมินกไม่ได้ดูสวยขนำดนั้นเมื่อพูดแบบ นั้น
               ไม่ สำมำรถออกมำได้หำกไม่มีควำมเข้ำใจและค ำนึงถึงอีกฝำย
                                                     ่

               จะเอำชนะ ควำมยำกล ำบำก อย่ำง แน่นอน
                     ็
               เติบโตเปนแกนน ำของ GOB อย่ำง แน่นอน ฉันเชื่อใจ เขำ
               เขำมีศักยภำพที่จะเปนคนที่ยิ่งใหญ ได้
                                      ่
                            ็
                                             ี
               พวกเขำไม่เพียงแค่ไม่ใช้ประโยชน์จำกโอกำส น้ ขอพระเจ้ำช่วยเขำ ด้วย





               ทะเลน ้าตา

               วันหนึ่ง ขณะบรรยำยที่ฮองซอง ฉันกน ้ำตำ ไหล
                                      ็
               ขณะเดินทำงไปทัวประเทศบรรยำยเรื่องกำรใช้ชีวิตอย่ำงชอบธรรมและขยันหมันเพียร  หลำยคนฟงค ำบรรยำยของฉันทั้งน ้ำตำ
                                                                ่
                                                                             ั
                          ่
                      ็
               และ ฉัน กบรรยำยด้วยใจ
               มันเลอะเทอะเพรำะพวกเขำไม่สำมำรถให้ อะไร ฉันได้ ทุกที่ที่ฉัน ไป

               จอง ซำยองจำกปูซำนกเปนคนที่มีควำมกตัญญูมำกเช่น กัน
                              ็
                               ็
                        ็
                                                             ็
                                                                                             ู
                                                                                            ็
               แม้ว่ำมันจะเปนพื้นที่ที่ยำกล ำบำกและ  คงจะ  ยำกส ำหรับเขำ  แต่  เขำกไม่แสดงออกมำและมอบให้ฉันเสมอ  และ  ฉัน  กร้สึก
               ขอบคุณ จองจองแท ที่ท ำงำนร่วมกับฉันมำก
               เวลำผ่ำนไปนำนเท่ำไรแล้ว ... .
                  ู
               ฉันร้สึกเจ็บปวดมำกที่ได้ยินว่ำเขำจำกไปแล้ว และฉันหวังว่ำจะได้พบคุณบน สวรรค์















                                                                                                      QR




                                                     179
   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184