Page 21 - Webbook_tur_01

Uzun şekerleme çubuğu ve şekerleme satıcısının makası iç içe geçti ve bir uyur

gezer gibi pirinç eşyaların olduğu yere doğru yöneldim .

Hepsini süpürdüm .
Pirinç pilav kaseleri , pirinç çorba kaseleri , pirinç kaşıklar ... önce hepsini kahverengi r

engine göre taradım .

Tek adımda ağırlaştığını fark etmeden şekerlemeciye götürdüm .

Ama şekerleme satıcısı şöyle dedi :

“ Bu çok pahalı, bu yüzden buruşuk , terk edilmiş , kullanılamaz veya hurda bir şey g

etiremezsiniz . ”

“ Ah ~~ Vay be ~~ Siktir , siktir , siktir … ”

Vazgeçemedim . Bir şekilde sikilmek istedim .

Cilalı pirinç tabaklara ve kaşıklara çekiçle vurmaya başladım .

Şekerleme satıcısı, çentikli pirinç eşyaları kendi isteklerine uyacak şekilde mükem

mel bir şekilde kullandı .
Kaç tane pirinç kap verildi ,,,

Şekerleme satıcısı hemen bana şekerleme tepsisini verdi ve kaçtı .

Sonunda şekerleme tahtasının tamamını kabul ettim .

Yemeye başladım . Tadının nasıl olduğunu bile bilmeden ağzıma attım .

Midemin bulandığını hissetmeye başladım .

Yine de uzun şekerleme çubukları ağzıma düşmeye devam ediyordu .

Şekerleme çubukları mideme dolanıncaya ve artık sığamayacak duruma gelene k

adar yemek yemeyi ancak yemekten sonra bıraktım .

Sonra ne oldu ?????
Geldim ve cennete gittim ....

Midem alt üst oldu ve öleceğimi sandım .

Cennete gitmeye benzemiyor bu ... ölmediğime gerçekten sevindim .
QR
O zamanlar ambulans yoktu ...

21