Page 25 - Webbook_tur_01
P. 25
Dedemin ve oyunculuğumun olgunlaşması için yeterli zaman geçtikten sonra amcamı
n aklı zayıflamış gibi görünüyordu .
" Baba lütfen dur artık ." Ancak ....
Büyükbaba, “Bu adamın cezalandırılması lazım ki bir daha böyle bir şey yapma
sın ! ” dedi. Bunu söylerken dedenin sahte dövmesi bir süre daha devam etti .
Tabii büyükbabamın dediği gibi bir daha asla olmadı .
Olayın ertesi gününden itibaren amcam bir süreliğine benim için üzülmüş gibi görünüyor
du ve ne zaman akrabalarım bir araya gelse gülüyor ve pirinç eşyaları nasıl çalıp ş
ekerlemeyle değiştirdiğimin hikayesini anlatıyordu .
Akrabalarımız arasında pirinç eşya olayı her zaman ilginç bir hikayeydi .
Beni çok güldürürdü .
O gün her şey bittikten sonra büyükbabam ve ben battaniyenin altında sessizce fısıl
daştık .
" Neden bunu yaptın ?" Büyükbabam her zamanki gibi dostane bir tavırla sordu .
Dedemin sorusuna ...
" Gerçekten şekerleme yemek istiyordum ve tek parça ya da on parça yersem yine de
azarlanırdım , bu yüzden çok yemeye ve yine de azarlanmaya karar verdim ." Diyeli
m ki .... Büyükbaba gülüyor ....
“ Seni bu yüzden seviyorum .” Söylerken ....
" Ah , eğer gelecekte şirkette lider olmak istiyorsanız , dağıtabildiğiniz kadar dağıtm
alısınız !" Memnuniyetle söylüyor .
Daha sonra bana kollarıyla sıkıca sarıldı ve hemen uykuya daldı .
Sanırım her zaman ilk önce dedemin sakalına dokunarak uyuyakalmışım .
O gün dedemin horlama sesini dinlemek için pencereden içeri giren parlak ay ışığı a
ltında uzun süre uykuya daldım .
O gece, pencereden içeri giren güzel ay ışığını o kadar sıcak hissettim ki, o gece
QR
ay ışığının sıcak hissi uzun süre kalbimde kaldı .
25
