Page 125 - ESSAY THAI 1st
P. 125

ี่
                                                    ี่
                       ่
                                         ู
         มันท ำให้เรำสับสนอยูตลอดเวลำ ... และไม่มีใครร้ว่ำนคือชีวิต .... นคือชีวิต ...
                                         ี
         จะอยู อย่ำงไร ให้ เหมือนมนุษย์ ไม่มีใครสอน ไม่ม ใครให้ข้อ สรป ถ้ำเปนเช่นนั้นกอำจจะค่อนข้ำง แปลก
             ่
                                                  ุ
                                                      ็
                                                             ็
                          ู
                     ่
         เรำทุกคนมีชีวิตอยูโดยไม่ร้ ตัว
                        ็
              ู
                                                          ู
                                          ี
                                             ิ
                                                                    ็
                                     ู
                                        ุ
         ฉันไม่ร้ว่ำข้ำงหน้ำจะเปนอย่ำงไร .... ฉันไม่ร้ว่ำพร่งน้จะเกดอะไรขึ้น .... ฉันไม่ร้ว่ำอนำคตจะเปนอย่ำงไร .
                                                                 ี
         อย่ำงไรกตำม มีคนที่มีปรัชญำไร้สำระอย่ำงน้อยหนึ่งข้อที่กล่ำวว่ำ 'ฉันชอบใช้ชีวิตแบบน้' และ ยังมีคนที่ ไม่ชอบ ด้วย
               ็
         สับสน ซับซ้อน และหลำกหลำย อย่ำง แท้จริง
                                                                       ็
         ในช่วงเวลำที่ไม่มีใครสำมำรถพูด ว่ำ 'ชีวิตกเปน แบบ น้ ' ฉันอยำกจะคิดหำตรรกะใหม่ แม้ว่ำจะเปนคนกล้ำที่จะโง่เขลำ กตำม
                                      ็
                                                                                      ็
                                            ี
                                     ็
         ชีวิต ถูก มอง ว่าเปน 'ความส าเร็จ '
                      ็
                                           ็
         เมื่อคนๆ หนึ่งตำย เขำทิ้งชื่อไว้ และ เมื่อเสือตำย มันกทิ้งหนังไว้ สิ่ง ที่เหลืออยูอำจเปนถ้วยรำงวัล แต่ มันคือ 'ผลลัพธ์ '
                                                          ่
                                                              ็
         มันคือควำมส ำเร็จของ 'คุณท ำอะไร' ในขณะที่คุณยังมีชีวิต อยู ่
         พระเจ้ำเสด็จมำยังโลกในวันสุดท้ำยและตรัสว่ำพระองค์จะทรงเผำแกลบ และ เกบเกยวข้ำวสำลี ไม่ใช่ หรือ?
                                                               ี่
                                                            ็
                                                    ี
         เงินตะลันต์เดียว สอง ตะลันต์ และ ห้ำตะลันต์ โดยเอำคนรับใช้ที่เกยจคร้ำน ไป
         มอบให้กับคนรับใช้ที่ท ำงำนหนักมำกกว่ำมิใช่ หรือ? ให้มำกกับคนที่เหลือ มำก
                                                                      ็
                                                                                       ิ
         เมื่อ มีคนถำมผมว่ำชีวิตคืออะไร เหตุผล ที่ ผมพูดว่ำ ' ชีวิต คอการละทิ้งบางส่งบางอยาง' กเหมือนกับกำรที่บุคคลทิ้งพนัยกรรมเมื่อ
                                                             ิ
                                                                   ่
                                                 ื
                   ิ
                         ิ
         เขำตำย นักธุรกจท ำธุรกจเพื่อหำก ำไร และเมื่อทุกสิ่งผ่ำนไป ก็ คือท ำให้ ควำมทรง จ ำ มันถูกทิ้งไว้ข้ำง หลัง
         ผู้คนที่มีชีวิตอยูตลอดชีวิตทิ้งร่องรอยไว้ และ ถ้ำคุณออกก ำลังกำย คุณจะทิ้งสุขภำพไว้ เบื้องหลัง
                   ่
         กำรหลับใหลทิ้งกำรพักผ่อน ควำม ตำยทิ้งไว้หลังกระดูก ทิ้งวิญญำณไว้ ข้ำง หลัง
                              ่
         ทิ้งควำมปรำรถนำที่จะมีชีวิตอยู ... .
         คิดว่ำ ชีวิตคือ 'สิ่งที่คุณทิ้งไว้ข้ำง หลัง '
         อย่ำงไรกตำม สิ่ง ที่คุณทิ้งไว้ข้ำงหลังคือ สิ่งที่คุณทิ้งไว้ข้ำงหลัง และฉันคิดว่ำ ' สิ่งที่คุณ ทิ้งไว้ข้ำงหลัง' เปนสิ่ง ส ำคัญ
                                                                           ็
               ็
                            ู
         คุณทิ้งควำมรัก หรือ ทิ้งศัตรไว้ข้ำงหลัง ? ชีวิตมีควำมซับซ้อน จริงๆ แม้ว่ำแต่ละสีจะมีควำมหลำกหลำยและซับซ้อน แต่เป้ำหมำยก็คือ
         หนึ่ง เดียว












                                                                                                      QR




                                                     125
   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130