Page 121 - ESSAY THAI 1st
P. 121
เมื่อผมพูดควำมจริงอย่ำงใจเย็น ...
มีคนยืนขึ้นแล้วพูดว่ำ “โค้ชควอน จริง เหรอ ?” เขำถำม .
ฉันพูดว่ำใช่ .
แล้ว ....
่
ี่
“ ทุกคน นมันน่ำอำยมำก ฉันไม่สำมำรถอยูกับมัน ได้ โค้ชควอนน่ำทึ่งมำก ”
ทุกคนลุกขึ้นทีละคนแล้วออกไปข้ำงนอก ... .
่
ี
ฉันยังคงมสิทธ์บริหำรจัดกำรสนำมเทนนสที Hanshin Apartment โดยไม่สูญเสียมัน ไป
ิ
ิ
ิ
แน่นอนว่ำฉันแค่ก ำจัดเพื่อนคนนั้นออกไปและสนทสนมกับคนอื่นมำกขึ้นหลังจำก นั้น
ผ่ำนเหตุกำรณ์น้ ...
ี
กับบทเรียนที่ว่ำควำมจริงชนะเสมอ ....
ู
ฉันเรียนร้วิธเข้ำไปในดินแดนของศัตรในเกมที่แพ้และชนะโดยไม่สูญเสียคนของฉัน ไป
ู
ี
ว่ำ ประสบกำรณ์ที่ฉันเรียนร้นั้น จะสอนบทเรียนมำกมำยในชีวิตของ ฉัน
ู
ฉันกังวลมำกกับปญหำที่ฉันเผชิญในวัน น้ ี
ั
็
และฉันกร้ด้วยว่ำฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะท ำแบบนั้น ได้
ู
อย่ำงไรกตำม ฉันพยำยำมต่อสู้กับควำมรักที่พระเจ้ำสอน ฉัน
็
แต่นันกไม่สมเหตุสมผลเช่น กัน
่
็
QR
121
