Page 130 - ESSAY THAI 1st
P. 130
า
ช า ว อ อ ส เตรเลียใจกว้ง
ิ
ตอนที่ฉันไป มหำวิทยำลัย นวเซำธ์เวลส์ (UNSW) ในออสเตรเลีย เพื่อ รับปริญญำเอก
ในกำรที่จะได้ปริญญำเอก คุณต้องพูดภำษำอังกฤษ ... และเพื่อที่จะเรียนภำษำอังกฤษ คุณต้องไปโรงเรียนสอน ภำษำ
เรียน จบได้และต้องยอมแพ้และเดินทำงกลับเกำหลี
ู
ฉันจึงไม่มีทำงเลือก .... ฉันอยำกให้ภรรยำเรียนร้แทนฉันในช่วงที่เหลือที่ โรงเรียน แต่วีซ่ำมี ปญหำ
ั
ฉันไปวีซ่ำนักเรียน .... ลูก ๆ ของฉันและแม่ของพวกเขำไปวีซ่ำ ติดตำม
ู
็
อย่ำงไรกตำม เพื่อที่จะเรียนร้ภำษำ ... และอยูในออสเตรเลียต่อไป ... ฉันต้องไปเกำหลีหรือต่ำงประเทศเพื่อเปลี่ยนวีซ่ำที่มำด้วยและ
่
กลับมำยัง ออสเตรเลีย
ภำษำ ที่ด ำเนนกำรโดยโรงเรียน
ิ
็
็
ี
เหตุผลกคือศูนย์ศึกษำต่อต่ำงประเทศเกำหลีเรียกเกบค่ำธรรมเนยมจ ำนวน หนึ่ง
ดังนั้น
ก่อน อื่น กำรย้ำยถนฐำน ของ เชสวู ด คุณต้องไปที่ ( แผนก ตรวจคนเข้ำเมือง ) เพื่อเปลี่ยนวีซ่ำของคุณ แต่ ในออสเตรเลีย ไม่มีกฎหมำย
ิ่
ิ่
ท้องถนที่จะเปลี่ยนสถำนะของบุคคลที่มำด้วยวีซ่ำนักเรียน และบุคคลที่มำกับ นักเรียน
ิ่
ุ
ิ่
ถำม ศิษยำภิบำล ท้องถน ของคริสตจักรท้องถนในกรงโซล คิ ม
เขำยังบอกอีกว่ำมันเปนไปไม่ ได้
็
ี
ี่
็
็
และเมื่อฉันได้พบกับทนำยควำม ( เกำหลี ) และหำรือเกยวกับเรื่องน้ เขำ กบอกว่ำมันเปนไปไม่ ได้
ฉันกลับบ้ำนด้วยควำมท้อแท้ และ สวดอ้อนวอนพระเจ้ำอย่ำงจริงใจขณะกลับ บ้ำน
ู
แต่ด้วยเหตุผลบำงอย่ำง ฉันยังคงร้สึกว่ำสิ่งต่ำงๆ จะออกมำ ดี
ฉันคือ เชสวูด ฉันไป ตรวจคน เข้ำ เมือง
และแทนที่จะพูดภำษำอังกฤษสั้นๆ ให้พูดเปนภำษำเกำหลี
็
“ขอให้ตัวแทนของสถำนที่น้มำ บอก ตัวแทนให้มำ !” เขำเรียกเสียง ดัง
ี
็
็
พูดง่ำยๆ กคือมันเปนภำพที่ เห็น
่
มีชำวเกำหลีจ ำนวนมำกอำศัยอยูใน Camsea ประเทศ ออสเตรเลีย แต่ วัน นั้น ไม่มีชำวเกำหลีใน Chesswood หรือ Im
migration
ฉันไม่ร้ว่ำเรำคุยกันมำกแค่ ไหน
ู
QR
130
