Page 131 - ESSAY THAI 1st
P. 131
่
็
่
จำกนั้นผู้จัดกำรทัวไปก มำ ผู้จัดกำรทัวไปถำมฉันว่ำท ำไมฉันถึงท ำเช่น น้ ี
ในเวลำนั้น ฉันพูดเปนภำษำอังกฤษสั้นๆ ว่ำ “คุณ โปรด ใช้เวลำคุยกับฉันสักคร่ ” เขำพูดว่ำ .
ู
็
แล้ว
“นัดหมำยเพื่อกำรประชุม ” ว่ำกันว่ำ .
็
“ แล้วเรำจะได้เจอกันเมื่อไหร่ ” พอถำม ก็ บอก ว่ำ ต้องใช้เวลำเปนเดือน
ี
ฉันบอกว่ำ “ถ้ำไม่ต่อวีซ่ำอำทิตย์น้ฉันต้องออก ….
คุณจะบอกฉันว่ำจะกลับมำในหนึ่งเดือนได้อย่ำงไร ” เขำพูดและแสดงหนังสือเดินทำงของ เขำ
ี
ุ
บอกให้กลับมำ พร่งน้เช้ำ ตอน 9 โมง เช้ำ
ของ เด็ก ที่ ก ำลังจัดกระเปำกลับเกำหลี ให้หยุดจัดของสักคร่ ... และฉันก็ไปที่ศูนย์สวดมนต์ ของ โบสถ์ ㅇㅇㅇ ใน พิคตัน และ
๋
ู
ิ
อธษฐำน และ สัญญำว่ำจะท ำ ดังนั้นเวลำ 9.00 น. จึงไป Etion
ั
พระเจ้าประทานสติปญญาแก่ เรา
ฉันก ำลังรอตำมเวลำที่สัญญำไว้ และพวกเขำก็โทรหำฉันตำมเวลำที่ ก ำหนด
ผมเข้ำไป แล้ว ไม่ได้ใช้ล่ำมด้วย ซ ้ำ ฉันจ ำเฉพำะประโยคที่จ ำเปนและจัดระเบียบและพูดเฉพำะสิ่งที่ฉันต้องกำรจะ พูด และแล้วกำร
็
ประชุมกเริ่ม ขึ้น
็
“ คุณให้เวลำฉันได้นำนแค่ไหน ” ฉันพูด ว่ำ “ฉันให้เวลำคุณ 30 นำที ” เขำพูดว่ำ .
ั
" รำตรีสวัสดิ์ . โปรด ฟง ฉัน สัก 30 นำที “ภำษำอังกฤษของฉันมีจ ำกัด ดังนั้น ฉันจึงพูดไม่ได้ถ้ำคุณรบกวนฉัน ” ฉันพูดว่ำ ,,, และ เขำ ก็
เห็น ด้วยกับฉัน
ฉันจึงพูด ต่อ
ี่
สำม นำทีเกยวกับแรงจูงใจในกำรมำ ออสเตรเลีย
็
ี่
เขำพูดคุยเกยวกับชีวิตในออสเตรเลียเปนเวลำ 3 นำที
็
ฉันพูดคุยเกยวกับครอบครัวของฉันเปนเวลำ 4 นำที
ี่
5 นำที ใน กำรสนับสนุนเรื่องรำวน้พร้อมเอกสำรสนับสนุนต่ำงๆ
ี
ั
จำกนั้นฉันใช้เวลำที่เหลืออีก 15 นำทีเพื่อแบ่งปนควำมคิดของ ฉัน
แบงค์ 100 ดอลลำร์ ออสเตรเลีย ออกมำ จำกด้ำนขวำ
็
แล้วพระองค์ตรัสถำมเขำว่ำ “นเปนใคร ?” เขำถำม .
ี่
QR
131
