Page 38 - ESSAY THAI 1st
P. 38
ในที่สุดคลำสกจบลง ....
็
ิ
๊
ี
ต้นแปะกวยหลังออฟฟศพุงกมยอน
เรำน่ำจะเจอกันข้ำงล่ำงนะ ....
เพื่อนๆมำรวมตัวกันที่จุดนัดพบ แล้ว
ยงโฮกรอฉันก่อนเหมือน กัน
็
๋
ฉันวำงกระเปำนักเรียนลงและจ้องมองไปที่ยงโฮ ใบหน้ำของฉัน ก็ สว่ำง ขึ้น
และมีบำงอย่ำงร้อน ๆ ไหลออกมำจำกจมูกของ ฉัน
ก่อนที่จะไปต่อสู้ เพื่อนของฉันคนหนึ่งพูดว่ำ “ระวังกำรป้องกันที่ดีที่สุดของยงโฮ ” เรียกว่ำ
ฉันบอกคุณล่วงหน้ำแล้ว แต่ ...
เลือดก ำเดำไหลออกมำจำกจมูก แล้ว
เขำแค่เซฟได้ดีในขณะที่ไม่มีกำร ป้องกัน
ฉันเช็ด เลือดก ำเดำไหลหยดด้วยมือเดียว แล้วตรวจดู ...
็
ตั้งแต่วินำทีนั้นเปนต้นมำ .... ฉันอำรมณ์เสียและโจมตีอย่ำงไม่เลือก หน้ำ
เดียว เนองจำกแรงผลักดันของฉัน
ื่
ฉันถูกทุบตีข้ำงเดียวโดยไม่มีควำม เมตตำ
็
จำกนั้นฉันกหยิบมังกรขึ้นมำแล้วโยนมันไปข้ำงท่อระบำยน ้ำและเหยียบย ่ำมันอย่ำงไร้ควำม ปรำณ ี
ระหว่ำงทำง ยงโฮต้องเข้ำโรง พยำบำล
ฉันกลับบ้ำนหลังจำกกำรต่อสู้ ...
ได้ยิน เสียง ต ่ำ ของแม่
“ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้ำแล้วตำมฉันมำ”
ฉันรีบเปลี่ยนเสื้อผ้ำแล้วเดินตำมแม่ไปที่บ้ำนของยง โฮ
็
ู
แม่ของยงโฮและแม่ของฉันร้จักกันเปนอย่ำงดีมำโดย ตลอด
แม่ขอโทษอย่ำงสุดซึ้ง และ สัญญำ ว่ำ จะจ่ำยค่ำรักษำพยำบำลให้ทั้งหมด
ฉัน ขอโทษสองครั้งและสำมครั้ง
็
แม่ของยงโฮมองเธอแบบนั้นแล้วพูดว่ำ “เด็กๆ กเปนแบบนั้นได้ ” เขำปฏิบัติต่อฉันอย่ำงไม่เห็นแก่ ตัว
็
แรง ระหว่ำงทำงกลับบ้ำน
QR
38