Page 393 - ESSAY THAI 1st
P. 393
ิ
กำรเมือง เศรษฐกจ สังคม วัฒนธรรม ศำสนำ _ _
ี
ึ
แต่ละสิ่งเหล่ำน้ ต้อง ใช้ จิตส านกของผูน า
้
ึ
ึ
เรำต้องกำร " ศูนย์ฝกอบรม " ที่ซึ่งผู้น ำได้รับกำรฝก อบรม
ึ
ศูนย์ฝกอบรม คือ ' โรงเรียน ใน หมูบ้าน '
่
่
นำนมำแล้วในเกำหลี มีโรงเรียนแห่งหนึ่งที่เด็กๆ จำกแต่ละหมูบ้ำนสำมำรถเรียนร้ ได้
ู
ู
ี่
ิ
ี
็
นเปนสถำนที่เรียนร้กำรเขยนที่ได้รับอิทธพลจำก จีน
็
่
ปูของฉันเปนครซอ ดัง
ู
เขยน ที่โรงเรียนในหมูบ้ำนและสอนผู้ใหญ่ในละแวกบ้ำน
ี
่
็
ู
ภำพลักษณ์ของผู้น ำชี้เปนสิ่งที่ฉันร้สึกได้เมื่อโต ขึ้น
ปูของฉันเสียสละตัว เอง
่
เขำเดินไปรอบๆ และท ำงำนสกปรกให้กับเพื่อนบ้ำน
สอนวิธใช้ ไขมัน
ี
ี
็
โปรดสอน ฉันซึ่งเปนนักเรียนชั้นประถมศึกษำว่ำสิ่งน้หมำยควำมว่ำ อย่ำงไร
สอนพวกเขำถึงวิธกำรช่วยเหลือเพื่อนบ้ำนเมื่อเกด ปญหำ
ี
ั
ิ
เขำสอนฉันถึงวิธปกครองเพื่อนบ้ำนให้ ดี
ี
ผู้ใหญบ้ำนท ำอะไร ?
่
นำยกเทศมนตรีท ำอะไร ?
ผู้ว่ำรำชกำรจังหวัดท ำอะไร ?
่
่
นอกจำกน้ เมื่อฉันเปนผู้ใหญทัวประเทศ ฉันสงสัย ว่ำ งำน ของฉัน คืออะไร
ี
็
พระองค์ทรงสอนสิ่งเหล่ำน้แก่ ฉัน
ี
ดังนั้นฉันจึงร้ว่ำผู้น ำคือ อะไร
ู
ฉัน ให้เปนกัปตันเด็กแถวบ้ำน
็
่
นันเปนเหตุผลว่ำท ำไมฉันถึงมีเงินล้นเหลืออยูตลอดเวลำ เพียง เพรำะฉันมีน ้ำใจในคลัง
็
่
ฉันโทรหำเด็กๆ ในละแวกบ้ำนและ ป้อน เค้กไอศกรีม ให้พวกเขำ และ ท ำสิ่งต่ำงๆ แบบน้ ี
็
และบำงครั้งเมื่อฉันมีเงินไม่พอ ฉัน กหยิบกระเทียมพวงใหญ่มำจำกโกดังของ ลุง ฉันแลก เปนไอศกรีมและ กนกับลูก ๆ ของ ฉัน
็
ิ
เขำยังงอชำมทองเหลืองของลุงและแลกทอฟฟมำกนด้วย ... .
ี่
ิ
QR
393
