Page 89 - ESSAY THAI 1st
P. 89
ิ
ึ
ั
ที่ปรกษาของกษตรย์ที่ศูนย์ฝกอบรม
ึ
ิ
ื
เมื่อฉันมำถึงโดยเรือ ที่ทะเลสำบพำรำ ใน เมือง Yanggu โดยถอถุงบิสกตหลังจำกผ่ำน หน่วยเติมเต็มที่ 103 ในชุน ชอน อำจำรย์
ก ำลังรอให้ฉันออกจำกหน่วยเพื่อเข้ำยึดกอง ก ำลัง
้
“ คณมองเห็นอะไรข้างหนา บ้าง”
ุ
ึ
“ ฉนเห็น ต้นไม้ใหญ เก่า แก่ ต้นหน่ง !”
่
ั
ุ
“ คณเห็นอะไรอีกข้างหลังมัน ?”
“ แก่แล้ว ฉน มองเห็นภูเขา ”
ั
ุ
“ คณเห็นอะไรบนภูเขาน้น ”
ั
ั
“ ฉนเห็น ต้นไม้ ใหญ และ เก่าแก่ !”
่
เก่ำ แก่บนไหล่เขำ
ฉันวิ่งสุดก ำลังเมื่อได้ยินว่ำพวกเขำจะจ ำกัดจ ำนวนไว้ที่ 10 คน ตำม ล ำดับก่อนหลัง
็
ฉันเข้ำมำที่แนวหน้ำและถูกทิ้งไว้ข้ำงหลังด้วยจิตวิญญำณ แต่ ทหำรเกณฑ์คนอื่นๆ กต้องวิ่ง วิ่ง และวิ่งจนลมหำยใจติดขัดในล ำ คอ
ึ
ค่ำย ฝกหัด
กำรฝกเริ่มขึ้นในวันร่งขึ้นโดยไม่ได้ พักผ่อน
ุ
ึ
ื่
วันแรกเปนกำรฝกอย่ำงเปนทำงกำร: “ไปข้ำงหน้ำ กลับ ไป !” มันเปนควำมต่อเนองของ .
็
็
ึ
็
ั
ได้รับมอบหมำยหมำยเลข 1 ใน บริษท
ส ำหรับกำรก ำหนดหมำยเลข ผมถูกก ำหนดหมำยเลขแรกตำมล ำดับตัวอักษรของ ชื่อ
ื
นำมสกุลควอนเกอบจะขึ้นต้นตำมล ำดับตัวอักษร ดังนั้น แน่นอน ว่ำฉันจึงลงเอยด้วยนำมสกุล 'วัง'
ึ
เมื่อเรำเริ่ม กำรฝกซ้อม ประจ ำทั้ง 16 ครั้ง หัวหน้ำ หน่วย ผู้ช่วยชอย ก็ เข้ำมำและ ...
เขำสำธตอย่ำงมีสไตล์และมีระเบียบวินัย ณ จุด นั้น
ิ
ี
็
หลังจำกนั้น เขำกให้เรำอยูแถวหน้ำตั้งแต่หมำยเลข 1 ถึง หมำยเลข 1 ออกมำท ำพิธกรรม
่
ผู้เข้ำรับกำรฝกอบรมคนอื่นๆ ติดตำมผู้สอนที่แสดงให้เห็นอย่ำงชัดเจนได้ดี แต่ ฉัน เปนคนเดียวที่ท ำไม่ได้
ึ
็
็
็
ี
จำกนั้นผู้ช่วยสอนกพูดว่ำ “ พรสวรรค์ X ของผู้ทรมำนคนน้ !” ทันใดนั้นกำรเตะกเริ่ม ขึ้น
ก่อนที่ทุกคนจะเข้ำกรม ใน ระหว่ำง ชั้นเรียนฝกซ้อมที่สอนในโรงเรียนมัธยมปลำย
ึ
QR
89
