Page 92 - ESSAY THAI 1st
P. 92
แต่ภำยในฉัน.
ั
ุ
ฉน บอกไปแล้ว .... คณไม่ ฟง ... ' ,,,,
ั
ุ
คล้ายกับสถานการณ์ปจจบัน ...
ั
ี
ั
ิ
ดังที่ได้กล่ำวไว้ก่อนหน้ำน้ มันไม่แตกต่ำงจำก กำรสืบสวนของต ำรวจ และ กำรด ำเนนคดีใน ปจจุบัน
ิ
แม้ว่ำฉันพยำยำมอธบำยมำก แต่พวกเขำก็ไม่ ฟง ั
พฤติกรรมเชื่อเพียงแต่ ได้ เห็นควำมจริงกับตำตัวเอง กท ำให้สังคมน้เศร้ำหมอง และ ท ำให้สังคมมืดมน ไม่ใช่ หรือ?
็
ี
ฉันสำมำรถสนทนำกับเพอนร่วมงำนได้มำกมำยในวัน นั้น
ื่
็
ได้กลำย เปน ' ดำรำ' ในหน่วยของฉันไป แล้ว
ึ
ุ
วันร่งขึ้น เรำส ำเร็จหลักสูตรกำรฝกอบรมทั้งหมดและได้รับมอบหมำยให้ด ำรงต ำแหน่งของเรำ เอง
มียูนตที่ทุกคนอยำกไปมำก ที่สุด
ิ
สถำนที่นั้น คือ กองร้อยค้นหำ แผนก ที่ 2
แต่นันคือจุดที่ฉัน ตกอันดับ 1 อีก ครั้ง
่
ั
ี
1 เขำมำที่ แผนก ที่ 2 กอง กำรศึกษำ .... ครำวน้ ในฐำนะ หมำยเลข 1 เขำได้รับมอบหมำยให้ท ำงำนในบริษทค้นหำซึ่งมีสภำพกำรท ำงำน
ที่ยำกจนที่สุดและยำกที่สุด
ู
ี
'อ่ำ น เปนเคล็ดลับแห่งโชคชะตำ หรือเปล่ำ?.... ตอนน้ฉันตำยไปแล้วครึ่งหนึ่ง ' ควำมคิดน้ หัวของฉัน ว่ำงเปล่ำ และ ฉันร้สึกเหมือนก ำลัง
ี
็
ี่
่
ตกอยูในตอไม้แห่งควำมสิ้น หวัง
รถบรรทุกที่ฉันโดยสำรมำระหว่ำงทำงไปบริษทค้นหำเพิ่งสตำร์ท ขึ้น
ั
ฉันส่ำยหัวอย่ำงสิ้นหวังและรอรถบรรทุกออกไป ....
่
้
รถจี๊ปก ำลังเข้ำมำอย่ำงรวดเร็ว ฝุนฟุง กระจำย
เขำเบรกหน้ำรถบรรทุกของเรำอย่ำงแรงแล้วพูด ว่ำ “ โอซอกควอน ( นำมสกุล ) ใครคือ โอ ซอกควอน ( นำมสกุล ) ?” นันไม่ใช่สิ่งที่คุณ
่
ก ำลังท ำอยู เหรอ?
่
ฉันเงยหน้ำขึ้นมองพวกเขำ ...
ี
“ นคุณ ,,, ออกไปเร็ว ๆ น้ …” ฉันรีบออก ไป
ี่
ต้องกำร ไป
ฉันร้องออกมำด้วยควำมดีใจ ... .. ' ยำฮู ~!!!'
QR
92
