Page 91 - ESSAY THAI 1st
P. 91
'เมื่อโอกำส มำถึง ... ฉันจะพยำยำมท ำให้ดีที่สุด !!!'
จะ สิ้นสุด เรำมีกำรแข่งขันฟุตบอลหมวดสุดท้ำยนัด หนึ่ง
ตำมที่คำดไว้ในวันนั้น หมวด ของเรำ แพ้ 2 ต่อ 0 ให้กับหมวด อื่น เมื่อครึ่งแรกจบ ผม ขอร้อง ผู้ช่วย ชอย ผู้ดูแลทีมให้ผมลงเล่น ได้
็
“ เฮ้ ผู้ ทรมำน _ คุณคิดว่ำฟุตบอลเปนเกมส ำหรับเด็ก หรือไม่? “ไปเชียร์ตรงนั้นสิ ”
่
ฉันต้องนังเชียร์อีกครั้งเมื่อควำมคิดเห็นของฉันถูก เพิกเฉย
็
ทันทีที่เริ่มครึ่งหลัง หมวดของเรำยอมให้ท ำอีกประตู ท ำให้เปน 3-0 และ ดูเหมือน ว่ำ พวก เขำ ไม่มีแรง จะ ชดเชย
ในเวลำนั้น ,,,,
็
ื่
“ เฮ้ ผู้ ทรมำน ! "คุณออกไป !" เสียงตะโกนของหัวหน้ำทีมไม่ได้รับกำรต้อนรับมำก นัก เนองจำกมันเปนเกมที่แพ้ ผม คิด ว่ำควำม คิด
คือ กำรยอมแพ้และใช้หัวใจของผู้คนสักครั้ง
ส ำหรับข้อมูลของคุณ ในควำมคิดของฉัน ระดับฟุตบอลของผู้เข้ำรับกำรฝกอบรมในวันนั้นอยูในระดับที่เรียกว่ำ 'ฟุตบอลเพื่อนบ้ำน'
ึ
่
่
ั
ื่
เท่ำนั้น และ เนองจำกฉันเปนอดีตผู้เล่นที่ใฝฝนที่จะเปนผู้เล่นตัวแทน ฉันจึงแทบไม่มีแมตช์เลย ส ำหรับพวกเขำ .
็
็
ทันทีที่เข้ำสูกลำงครึ่งหลัง ผม ได้เตะ เข้ำประตูคูต่อสู้ มำกถึง 7 ประตูในช่วง 20 นำที ที่ เหลือ มันคงจะแม่นย ำกว่ำถ้ำพูดง่ำยๆว่ำเขำ '
่
่
่
เล่นกับ' ผู้เล่นฝำยตรง ข้ำม
ั
เปน เหตุกำรณ์ที่น่ำตกใจส ำหรับทั้งบริษท
็
ั
่
ข่ำวลือแพร่กระจำยผ่ำนปำกต่อปำกทัวทั้งบริษทว่ำ มี ผู้ เล่นตัวแทนมำถึง หรือ อัจฉริยะ ด้ำน ฟุตบอล มำถึง แล้ว วัน นั้น ฉันได้รับกำร
ยกเว้นไม่ต้องเฝ้ำ และ ฉันกได้รับกำรปฏิบัติเหมือนเปนคนที่ส ำคัญที่สุดในหมวด
็
็
่
หัวหน้ำหน่วยที่ชัวร้ำยยังเชื่อในควำมสำมำรถของฉันในสังคม และ ปฏิบัติต่อฉันด้วยควำม เคำรพ
ี
ี
“ เฮ้ ฉัน บอกคุณก่อนหน้ำ น้ “ถ้ำอย่ำงนั้นฉันกจะปฏิบัติต่อคุณอย่ำงดี ” ในขณะที่ท ำสิ่งน้ ฉันพยำยำมท ำให้ ดี ที่สุด
็
QR
91
