Page 53 - ESSAY THAI 1st
P. 53
่
ี
นันคือวิธที่ฉันสำมำรถเล่นฟุตบอลต่อไป ได้
ู
ฉันร้สึกขอบคุณส ำหรับสิ่ง นั้น
ฉันร้สึกขอบคุณเสมอที่สำมำรถเล่นฟุตบอลต่อไป ได้
ู
ผม ในตอนนั้น
หรือ ไม่อยำกคิดถึง ชีวิต ของฉันโดยปรำศจำกฟุตบอล
' สโม ส รฟุต บอ ล ถูกยุบ'
็
อย่ำงไรกตำม กลำง ปี ที่สอง ทีม ฟุตบอลกยุบวง กะทันหัน
็
เหตุผลกคือสถำนกำรณ์ทำงกำรเงินของโรงเรียนใน ชนบท
็
ฉันเริ่มหลงทำงตั้งแต่วัน นั้น
สิ่งเดียวที่ฉันเล่นตั้งแต่ชั้นประถมจนถึงตอนน้คือ ฟุตบอล
ี
ื่
ู
เนองจำกฉันไม่สำมำรถเล่นฟุตบอลได้ ฉัน จึงไม่ร้ว่ำต้องท ำ อย่ำงไร
เมื่อฉันเข้ำชั้นเรียน ฉันไม่สำมำรถตำมควำมก้ำวหน้ำของชั้นเรียน ได้
ู
ู
เพื่อที่จะศึกษำ คุณต้องร้ควำมร้จ ำนวน หนึ่ง
ื่
เนองจำกฉันก ำลังออกก ำลังกำย ฉันจึงไม่ร้อะไรเลย แม้แต่ ตำรำงสูตรคูณหรือกำรสะกด ค ำ
ู
็
ดังนั้นส ำหรับฉัน ชั้นเรียนในโรงเรียนเปนเพียง 'เวลำนอน '
็
' สิ่งที่ ท ำให้ฉันเก่งฟุตบอลเปนพิเศษ คือควำมพยำยำมและควำมพำกเพียรมำกกว่ำควำมสำมำรถ '
' คนอื่นแค่เล่นฟุตบอล แต่ ฉันเล่นด้วยไฟในใจ '
ี
' คนอื่นแค่เล่น แต่ ฉันวิ่งหนเพื่อชีวิตของฉัน '
' ฉันคิดว่ำฉันอำจจะน ำหน้ำพวกเขำในแง่ของสภำพจิตใจ '
่
'อำจเปนเพรำะฉันมีชีวิตอยูด้วยไฟในใจ '
็
' หล งท า งแ ล ะพักผ่อ น '
็
อย่ำงไรกตำม สโมสรฟุตบอลกถูกยุบในที่สุดเนื่องจำกปญหำทำง กำรเงิน ท้องฟ้ำเปนสีเหลือง จิตใจ ของฉันเปนสี เทำ ตัวล่ำง มำแล้ว .
ั
็
็
็
ฉันไม่สำมำรถเล่นฟุตบอลได้อีกต่อไป ซึ่งฉัน ชอบ
ฉันออกจำกโรงเรียนและเดินไปอย่ำงไร้จุดหมำย ,,,,
ี
ควำมทรงจ ำที่ได้จุมเท้ำลงในน ้ำใสของศำลำกึมซอนจองที่เชิงเขำโซแบกซำนในพุงก ... .
่
QR
53
