Page 97 - ESSAY THAI 1st
P. 97
ฉันไม่เคยแม้แต่จะพูดอะไรกับเด็กคนนั้นว่ำฉันรักเขำ ...
ยิ่งกว่ำนั้นพวกเขำไม่ได้มีควำมรักด้วย ซ ้ำ
วันหนึ่งตอนที่ผมก ำลังจะปลดประจ ำกำรจำกกองทัพ ...
แจอึน น้องชำยของแจบอมมำ เยี่ยม
็
ึ
ื่
ฉันมำเยี่ยม แจบอม แต่ เนองจำกเขำไปฝกซ้อมข้ำงนอกมำสองสำมวัน ฉันคิดว่ำฉันควรจะไปพบเขำ ฉันกเลยขอพบ เขำ
่
็
ิ
ู
็
เหตุผลที่ฉันร้จักแจอึนกคือ ตอนที่ฉันไปพักร้อน กับแจบุง ซึ่งอยูยูนตเดียวกัน และฉันกไปบ้ำน แจบุง ด้วยกันและได้ร้จักแจอึนโดย
ู
บังเอิญ ....
ของแจบอม จะประทับใจฉันมำกเช่น กัน
็
เปนผลให้ฉันมำพบแจอึนโดยธรรมชำติ และ หลังจำกพบกับแจอึนในห้องเยี่ยมซึ่งต้องกำรพบฉันแทนพี่ชำยของเธอ ฉันกได้รับ อนุญำต
็
ให้ ออกไปค้ำงคืนและจำก ไป
็
ิ
่
วัน นั้นเปนครั้งแรกในชีวิตที่ ฉัน ต้องนอนห้องเดียวกับผู้หญงที่อำศัยอยูนอกบ้ำน
ไม่เพียงแต่ฉันนอนไม่หลับเมื่อคืนน้เท่ำนั้น แต่ ฉันยังไม่ร้ว่ำจะพูดอะไรอีก ด้วย
ี
ู
ี
็
ในที่สุดเรำกคุยกันเรื่องน้จนดึกดื่น ...
สุดท้ำยฉันกนอนหงำย และ แจอึนกห่มผ้ำห่มแล้วหลับ ไป
็
็
เมื่อฉันหลับไป Jae-eun กดึงผ้ำห่มมำคลุมฉันขณะที่ฉันนอนขดตัวอยูด้ำน บน เช้ำ ก็ มำ ถึง
็
่
เรำอยูกันทั้งคืนโดยไม่ท ำอะไรเลย แล้วตื่นเช้ำกแยกทำง กัน
่
็
เหตุกำรณ์นั้นอำจท ำให้แจอึนประทับใจ มำก
ฉัน มำกขึ้น
ในช่วงวันหยุดครั้งสุดท้ำยของฉัน ฉันไปบ้ำนแจอึนและพักอยูที่นันหนึ่ง คืน
่
่
พ่อแม่ของแจอึนยอมสละห้องให้ฉัน ....
แจอึนตื่นขึ้นมำในตอนเช้ำ
ชำย ของฉันเผลอหลับเร็ว “แม้แต่ตอนที่ฉันเคำะประตูบ้ำนเขำ เขำไม่สังเกตเห็นและก ำลังหลับอยู ” เขำพูดว่ำ .
่
็
หลังจำกนั้นฉันกออกจำกกองทัพและได้พบกับแจอึนและพูดอย่ำงตรงไปตรง มำ
QR
97
